شوخی های بنیامین بهادری و محسن یگانه در کنار هم

حالا از اینکه با هم رفیقید، چه احساسی دارید؟

بنیامین: محسن خوبه. باحاله.
محسن: من هیچ رفاقتی با این آقا ندارم (می‌خندد)، قدش هم از من بلندتر است.
بنیامین: حالا خارج از شوخی من امیدوارم آلبوم سومت منفجر کند. روند دومی بهتر از اولی، حتما باید روند سومی‌ بهتر از اولی را در پی داشته باشد تا چنین سابقه‌ای در موسیقی پاپ ایران ایجاد شود. واقعا دلم می‌خواهد آلبومت حسابی شنیده شود. یک چیز بامزه بگویم. شب کنسرت من، محسن روی استیج آمد تا با هم الهه ناز را بخوانیم، تا روی سن آمد در گوش من گفت می‌خواهی من «دنیا دیگه مث تو نداره»را بخوانم و تو هم«سکوت» را، ببینیم مردم برای کدامش بیشتر جیغ می‌زنند؟ (محسن می‌خندد) گفتم محسن میشه این کار را نکنیم؟ می‌خواهی جنگ گلادیاتورها را روی استیج نکشیم؟ (می‌خندند) با خودم در لحظه فکر کردم که اگر یک درصد، فقط یک درصد «سکوت» بالا می‌رفت، من ضایع می‌شدم.
محسن: چرا یک درصد؟ چرا یک درصد؟ (می‌خندد)
بنیامین: (می‌خندد) خب ۵۰درصد، اما در هر حال این کار برای من دو سر باخت بود. چون کسی که بلیت کنسرت بنیامین (یا هر خواننده دیگری) را می‌خرد، یعنی به او عِرق و علاقه دارد. ممکن بود به دلیل احساس رقابت یا اینکه فکر می‌کنند، روی سن جنگی درگرفته، برای «دنیا دیگه مث تو نداره» خیلی جیغ بزنند و در این حالت هم باز برای من بد بود. همه می‌گفتند یگانه را روی سن آورده و ضایع کرده و فرستاده پایین. هم در این حالت و هم در حالت قبلی، من ضایع می‌شدم.
محسن: در آن لحظه به چه چیزهایی فکر کردی! من اصلا فکر نکردم. تو میکروفون را جلوی من گرفتی، من گفتم هان؟ چی؟ من اییرمانیتور ندارم، اصلا نمی‌دانم آهنگ چه گامی دارد!
بنیامین: ولی مردم حال کردند.