تايپك شيعه شناسي

آیة الله شریف کاشانی

ولادت

حبیب الله شریف کاشانی در سال 1262 ق. دیده به جهان گشود. پدرش آیة الله ملا علی مدد ساوجی در ساوه متولد شد و بخش عظیمی از تحصیلات خود را در قزوین و سپس کاشان گذراند. در ایام جوانی به درجة اجتهاد رسید و سپس در سال 1266 ق. از کاشان به ساوه مراجعت کرد و تا پایان عمر روشنی بخش مردمان آن دیار گردید. مادر ملا حبیب الله، دختر میرزا حبیب الله (معروف به میرزا بابای حسینی نطنزی) بود.

تحصیل

حبیب الله پس از رحلت پدرش (1270 ق.) در زادگاهش کاشان تحت سرپرستی آیة الله سید حسین کاشانی (متوفای 1296 ق.) به تحصیل علوم حوزوی همت گماشت. آن نوجوان یتیم، در پرتو تلاش و استعداد خدادادی اش و دقت و مراقبت استادش، در مدت ده سال مدارج عالی تحصیل را پشت سر نهاد و در شانزده سالگی از استادش، گواهی اجتهاد دریافت کرد. آیة الله سید حسین کاشانی که از شاگردان پدر بزرگوار ملا حبیب الله بود، نقشی بسزا در تربیت علمی و نیز امور زندگی ملا حبیب الله داشت. وی در گواهی اجتهادی که برای ملا حبیب الله نوشته چنین آورده است: «... فرزند روحانی من، عالم ربانی و عامل صمدانی، استاد زبردست، دانشمند و فقیه کامل، رستگار و رهرو راه سعادت مؤید به تأیید خداوند بی نیاز، حبیب الله فرزند مرحوم مغفور علامة زمان علی مدد که پروردگارش رحمت کناد، در بسیاری از اوقات بحث و تحقیق در علوم با من بوده و بسیاری از مباحث اصول و فقه را نزد من خوانده و بسیاری از مطالب علم کلام و علوم وابسته را از من فرا گرفته و حمد خدا را که عالم فاضل و فقیه کامل و جامع کلیة شرایط فتوا گردیده و به درجة اجتهاد نایل شده و مراتب علم و عمل، عدالت و سداد را حایز گردیده است... ».

ملا حبیب الله دربارة استادش آورده است:

«... تمامی این زحماتی که او (سید حسین کاشانی) برایم متحمل شد به این سبب بود که می خواست حق شاگردی پدرم را ادا کرده باشد...». ملا حبیب الله در دوران حیات پربار خویش، برای خوشه چینی از محضر بزرگان و کسب علم و ادب از هیچ کوششی دریغ نکرد. او با مسافرت به اصفهان از محضر آیة الله میرزا محمد مهدی کلباسی استفاده فراوان برد. وی در سالهای اولیه تحصیل به تهران مسافرت و در خدمت استادان زیر کسب دانش کرد:
1. آیة الله حاج سید حسین کاشانی (متوفای 1296 ق.) مهمترین و بزرگترین استاد ملا حبیب الله بود که از زمان طفولیت در کاشان سرپرستی وی را به عهده داشت و پس از مهاجرت به تهران نیز، همچنان به تربیت علمی و دینی او پرداخت.
2. آیة الله میر محمد علی کاشانی (متوفای 1294 ق.): او علاوه بر استادی، پدر همسر ملا حبیب الله بود.
3. شیخ محمد اصفهانی.
4. حاج ملا هادی مدرس تهرانی (متوفای 1295 ق).
5. ملا عبدالهادی تهرانی.
6. میرزا محمد اندرمانی.
7. حاج میرزا ابوالقاسم تهرانی «کلانتر» (1236 ـ 1290 ق.)

در جستجوی خورشید

این مجتهد شریف و ستارة پرفروغ کاشان، دو سال پس از دریافت اجازة اجتهاد، در سال 1281 ق. برای آستان بوسی امامان معصوم علیهم السلام و نیز استفاده از محضر دانشمد پرآوازه شیعه "شیخ مرتضی انصاری " به سوی عراق حرکت کرد. او پس از رسیدن به کربلا، خبر جانگداز رحلت شیخ انصاری را شنید و در ماتم فرو رفت. ستارة شریف کاشان با اقامت در کربلا، به محضر فقیه معروف آن دیار آیة الله مولی محمد حسین معروف به فاضل اردکانی شتافته، از خرمن فضایل او بهره می جوید. پس از چندی به نجف اشرف رفته، سر بر آستان کوی دوست امیرمؤمنان سایید و از آنجا به ایران بازگشت. ملا حبیب الله پس از رسیدن به کاشان، مجذوب آوازة علمی یکی از دانشوران گلپایگان گردید و به سوی او شتافت. وی در این باره می گوید: «پس از مدتی درنگ تصمیم گرفتم به خدمت سرور بزرگوار، فاضل صمدانی، مرحوم ملا زین العابدین گلپایگانی برسم. چون به حضور وی رسیدم او را (در اثر بیماری) بسیار گوشه گیر یافتم به حدی که از خانه بیرون نمی آمد و درس و بحث و قیل و قال مدرسه را رها کرده و دچار ناراحتی و ضعف چشم گردیده بود. به همین علت نتوانستم از محضر وی استفادة درسی ببرم. لیکن فواید گرانقدری از تشرف به حضورش نصیب من شد. او مرا سفارش کرد که با دنیا طلبان ترک مراوده کنم. دل را به یاد خدا مشغول دارم و خود را از عوامل مشغول کننده این جهان دور سازم و من تمامی وصایای او را پذیرفتم و آویزه گوش خود ساختم و تا امروز بر آن هستم...». آیة الله شریف کاشانی پس از استقرار در کاشان، به رغم مشکلات موجود در آن عصر و نبود امکانات اولیه مورد نیاز، به تألیف، تدوین و تکمیل تحقیقات خود پرداخت. او همزمان با فعالیتهای نگارشی، از تدریس دانش پژوهان حوزه و ارشاد و هدایت دین باوران کاشانی غافل نبوده، در مسند عظیم مرجعیت، با انجام وظایف شرعی خویش اشتغال داشت. مسجد قدیمی «میرزا مقیم» که امروزه به نام «مسجد ملا حبیب الله شریف» معروف است یادآور تلاشهای خالصانة او و ناله های شبانه آن عارف وارسته است.

تا عرصة سیاست

آیة الله شریف کاشانی به مسائل علمی توجه و عنایت افزون داشت و از جنجال آفرینی پرهیز داشت اما با اتکاء به اصول اساسی اسلام، از حضور در صحنه های سرنوشت ساز سیاسی غافل نبود و به مقتضای زمان و به اندازة توان در امور سیاسی دخالت می کرد. نهضت مشروطه و قیام عمومی مسلمانان ایران زمین به رهبری روحانیون ظلم ستیز و دلسوز، مهمترین مسأله سیاسی دوران حیات ملا حبیب الله شریف بود. ملا عبدالرسول مدنی کاشانی ـ شاگرد و داماد آیة الله شریف ـ به دستور آیة الله شریف کاشانی، کتابی را دربارة مشروطیت به نام «رسالة انصافیه» به نگارش در آورد. پس از اتمام، (محرم 1328 ق.) ملا حبیب الله شریف بر آن کتاب مقدمه ای کوتاه نگاشت که قمستی از آن چنین است: «... چون «رساله انصافیه» ملاحظه شد مطابق مقصود این احقر و موافق قانون شرع انور بود». از دیگر اسنادی که بیانگر بعد سیاسی آیة الله شریف است نگارش کتاب «انتخاب المسائل» است. این کتاب دربرگیرندة پرسشهای مردم دربارة مسائل مختلف مشروطیت و جوابهای حکیمانة ملا حبیب الله است. البته پس از انحراف مشروطه از مسیر اصلی و شرعی خویش، آیة الله شریف نیز در زمرة مخالفان آن قرار گرفت و در مخالفت با مشروطه سخنها گفت. او در این باره اشعاری نیز سروده است. حضور ملا حبیب الله شریف در جمع علمای کاشان و در پیشاپیش آزادیخواهان آن دیار، نسبت به انتخاب انجمن ایالتی و ولایتی کاشان سندی دیگر از این شخصیت است.

شاگردان

درخشندگی و گرمابخشی علمی آیة الله شریف موجب گردید تا شماری از دانش پژوهان و اندیشوران در محضر آن منبع شریف شریعت حاضر شده، از شمع وجودش بهره گیرند. ذکر نام و نشانی چند از شاگردان زبدة وی، ما را بر مطلب فوق رهنمون می سازد:
1. سید محمد علوی بروجردی کاشانی (متوفی 1362 ق.)
2. میر سید علی یثربی کاشانی (1311 ـ 1379 ق.)
3. سید محمد حسین رضوی (1291 ـ 1358 ق.)
4. میرزا احمد عاملی آرانی (1280 ـ 1369 ق.)
5. ملا عبدالرسول مدنی کاشانی (1280 ـ 1366 ق.) (شاگرد برجستة میرزا و داماد بزرگ وی)
6. میر سید خلیل الله فقیه (متوفای 1390 ق.)
7. میرزا حسین محلاتی (1274 ـ 1323 ق.)
8. محمد غروی کاشانی (1313 ـ 1398 ق.)
9. سید فخرالدین امامت (1292 ـ 1392 ق.)
10. شیخ محمد سلیمانی (1287 ـ 1378 ق.)
11. آقا رضا مدنی کاشانی (1321 ـ 1412 ق.)

آثار ماندگار

از ویژگیهای برجسته آیة الله شریف، تنوع تألیفات و فزونی آنهاست. وی سیصد جلد کتاب و رساله نوشته اما تنها حدود دویست جلد آنها شناخته شده است. بر اساس نگاشته کتاب لباب الالقاب آیة الله شریف 21 سال قبل از رحلتش تعداد 135 کتاب خویش را نام برده است. شگفت اینکه تعداد زیادی از این آثار قبل از رسیدن به سن بلوغ نوشته شده است. اینک نگاهی کوتاه به گنجینة گران سنگ حبیب شریف پروردگار می کنیم.
1. منتقد المنافع فی شرح المختصر النافع این کتاب مهمترین اثر علمی اوست و شماری از فقیهان نامی معاصر، آن را دائرة المعارف فقه شیعه و اثری پربار و اعجاب آور به حساب آورده اند. آیة الله شریف مطالبی را در مقدمة کتاب «منتقد المنافع» آورده است که به گزیده ای از آن اشاره می شود. در این کتاب سعی شده است روایات فقهی بیشتر ذکر گردد چه آنکه آنها مبنای عمدة استنباط احکام هستند؛ بر خلاف برخی از کتابهای دیگر فقهی که به موجب تکیه بر مباحث و قواعد اصولی، مؤلفان آنها نیازی به ذکر روایات ندیده اند: روایات ذکر شده به طور عمده با سند و اشارة رمزی به قوت و ضعف آنها ارائه شده است. در هر مسأله عبارات فقهای پیشین تا آنجا که در دسترس بوده آورده شده است و سعی بر این بوده که تنها اکتفا به نقل گفتار دیگران نشود.
اخلاق: نصیحت نامه «شعر»، شکایات نامه «شعر»، القواعد البانیة، صراط الرشاد، البارقات الملکوتیه، حکم المواعظ، گوهر مقصود، مصابیح الصائمین، مقدمة التعلیم و التعلم.
اصول: النخبة الرفیعه، تعلیقات علی مقدمة الفصول، رسالة فی الاستصحاب، رسالة فی حجة الظن، شرح مفتاح الاصول، شرح منظومه اصول الفقه، مراحل الاصحاب. تراجم: لباب الالقاب.
ادبیات: منتخب المقالات من کتاب المقامات، بدر البلاغة «فی الخطب»، شرح قصیدة حمیری، شرح لامیة العجم، منتخب درة الفواص.
تفسیر: دره الدرر «تفسیر سوره کوثر»، الانوار السانحة «تفسیر سوره فاتحه»، بوارق القهر «تفسیر سوره دهر»، تفسیر سورة توحید، تفسیر سورة جمعه «عربی»، تفسیر سورة جمعه «فارسی»، تفسیر سورة فتح، تفسیر سورة اعلی، تفسیر سورة ملک.
تاریخ: تذکرة الشهداء.
کلام: تعلیقات بر اعتقادات صدوق، شمس المشارق «شرح باب حادی عشر»، رجوم الشیاطین، رساله در رجعت، الجواهر الثمین «شعر».
فقه: شرح بر قصاص و دیات مفاتیح فیض، منظومه فی الفقه، رساله در افعال حج، منتقد المنافع ج 1، منتقد المنافع ج 2، منتقد المنافع ج 3، منتقد المنافع ج 4، منتقد المنافع ج 5، منتقد المنافع ج 6، منتقد المنافع ج 7، منتقد المنافع ج 8، منتقد المنافع ج 13، مغانم المجتهدین، القوال الفصل، قصاص و دیات، مجمع الحواشی، مسائل الاحکام، مسائل الافعال، مستقصی مدارک القواعد، مکاسب، منتخب القواعد، ذریعة الاستغنا در مسئله غنا، رساله در افعال صلوة، رسالة فی تحقیق حکم العصیر، رسالة در رضاع، رساله در شکیات، رسالة فی الشکیات، رسالة فی عدم جواز الصلح عن حق الرجوع مطلقا، رساله در مسائل اجتهاد و تقلید، رسالة فی المعاطاة، رسالة فی المعاملات الفضولیة، رسالة فی الارث، انتخاب المسائل، ایضاح الریاض، تسهیل المسالک، تعلیقة علی تمهید القواعد، حاشیه بر رسالة زینة العباد، حاشیه بر رسالة مجمع المسائل، حاشیه بر رساله عملیه شیخ جعفر شوشتری، حاشیه بر رساله آقا باقر بهبهانی.
عرفان: اسرار العارفین، ساقی نامه «شعر»، الکلمات الجذبیه، تشویقات السالکین، الدرة اللاهوت، ریاض العرفان «شعر»، ترجیح بند، تنبیهات الغافلین «شعر».
ادبیات و عرفان: الدر المکنون «شرح دیوان مجنون».
نحو: الوجیزة فی الکلمات النحویه، منظومة فی النحو، مصابیح الظلام، مصابیح الدجی «شرح سیوطی»، حدیقة الجمل، حقائق النحو، درة الجمان «منظومه»، التذکرة فی النحو، حاشیه بر شرح قطردر نحو.
شرح دعاء: تبصرة السائر، مفتاح السعادت، معارج (مصاعد) الصلاح، جذبة الحقیقة، شرح دعای سحر، شرح دعاء عدیله، جنة الحوادث «شرح زیارت وارث»، شعل الفؤاد، عقائد الایمان، الملهمة القدوسیه، السر المستتر «طلسمات»، شرح دعاء جوشن صغیر، شرح دعاء صنمی قریش، شرح زیارت عاشورا، شرح صحیفه سجادیه، اکمال الحجة فی المناجات.
ملل و نحل: توضیح السبل.
علوم غریبه: القواعد الجفریه، رسالة فی علم الجفر، اصطلاحات اصحاب الجفر.
تجوید: العشرة الکاملة.
شعر: ساقی نامه «مدح امیرالمؤمنین»، القصائد، گلزار اسرار.
فضائل اهل بیت علیهم السلام: ذریعة المعاد، وسیلة المعاد، مجالس ابرار، شرح الاربعین.
متفرقه: کشف السحاب «شرح خطبه شقشقیه»، النخبة الجموعه، قوامیس الدرر ج 1، قوامیس الدرر ج 2، لباب الفکر (منطق)، هدایة الضبط (در علم خط)، نخبة البیان (علم بیان)، منظومة فی الصرف (صرف)، جمل النواهی (شرح حدیث)، توضیح البیان فی تسهیل الاوزان (مسائل ریاضی)، رساله در آداب روز جمعه (فقه و اخلاق)، فضائل و آداب اعیاد شرعیه (فقه و اخلاق)، شرح القصیده الخمسة، شرح قصیدة الفرزدق، شرح مناجات خمسة عشر، فضیحة اللئام، الفهرست، فهرست الامثال، قبس المقتبس (شرح حدیث)، لب النظر (منطق)، المقالات المخزونه، منتخب الامثال (امثال)، منتخب قوامیس الدرر، اسرار الانبیاء (حدیث)، اسرار حسینیه، اصطلاحات الصوفیه، خواص الاسماء (شرح اسماء)، دیوان اشعار، رباعیات، رسالة فی الصلوات علی محمد، رسالة فی علم المناظره (مناظره)، ریاض الحکایات (داستان).

وفات

آیة الله شریف کاشانی پس از حدود هشتاد سال عمر با برکت و بیش از هفتاد سال تحقیق، تألیف، تدریس و ارشاد، در جمادی الثانی 1340 در شهر کاشان به سوی دنیای جاویدان پر کشید. پیکر مطهرش در مزار «دشت افروز» کاشان به خاک سپرده شد و مقبره اش زیارتگاه دلباختگان شرافت و حقیقت گردید. آن عاشق حق دارای پنج پسر و هفت دختر بود. اسامی فرزندان برومندش عبارت اند از:
1. حجة الاسلام آقا حسین شریف (متوفای 1378 ق.)
2. حجة الاسلام آقا مهدی شریف (متوفای 1375 ق.)
3. حجة الاسلام آقا احمد شریف (متوفای 1400 ق.)
4. آقا علی شریف معروف به آیة الله زاده (متوفای 1363 ق.)
5. حجة الاسلام آقا محمد شریف کاشانی (وی هم اکنون در سن کهولت به سر می برد).

سایت اندیشه قم