پاسخ به:تايپك شيعه شناسي
پنج شنبه 16 شهریور 1391 12:20 AM
|
|
|
مجتهد 23 ساله آلايـش، ريب و ريا در او راهي نداشت، و کينه کسـي را به دل نمي گرفت، و به تعبير يکـي از شاگردان فاضلـش شاهکار زندگـي ايـن متفکر نحـوه زندگيـش بـود و در زمانه اي که تکبر و غرور، عده اي از اهل علـم را فرا گرفته بود، آن بزرگـوارْ ساده زيست و شاخص و نماد يک عالـم ديني بـود که ديدارش اطمينان قلبي خاصي به افراد مـي داد.گروه انديشه؛ علامه محمد تقي جعفري در مرداد ماه سال 1302 ه.ش در شهر تبريز ديده به جهان گشود. نام پدر وي کريم بود. خود علامه درباره ي پدرشان مي گويند: «البته پدرم درس نخوانده بود، اما حافظه اي غير عادي داشت و اغلب سخنان وعاظ شهر را جمله به جمله بيان مي کرد. بعدها ما به عظمت پدرمان پي برديم . او روحيه ي بسيار بالايي داشت و آدم رقيق القلبي بود. شغلش نانوايي بود و بدون وضو دست به خمير و نان نمي زد. يك بار با پدرم خدمت آقا ميرزا هادي حائري كه از هم دوره هاي مرحوم عصار بود، رفتيم. ايشان به من گفت: راهي را كه ما با مشقت ـ آن هم هفتاد سال علم و حكمت ـ طي كرديم، پدر تو در خونش دارد. پدرم به كار خيلي علاقه مند بود و مي گفت: كار جوهر زندگي من است و بيكاري را براي خود مرگ تلقي مي كرد.» مادر محمد تقي برخلاف پدرش با سواد بود و جوان هم از دنيا رفت. به هنگام مرگ (1321 خورشيدي ) سي و دو سال داشت. نخستين بار، او قرآن را به محمد تقي ياد داد. تحصيلات محمد تقي نزد مادر مقداري مقدمات دروس و قرآن را آموخت. وقتي به مدرسه رفت، به صلاحديد مدير مدرسه درس و تحصيل را از كلاس چهارم ابتدايي آغاز كرد. او با استعداد شگرف خود اين کلاس را در مدرسه ي اعتماد تبريز با رتبه ي دوم گذرانيد، و در سال بعد کلاس پنجم را با رتبه ي اول.او بعد از مدتي به خاطر تنگدستي خانواده ناگزير دبستان را در ميانه ي راه رها کرد، و در پي يافتن درآمد به کسب و کار روي آورد. ميرزا کريم از اين وضع بسيار متأثر گرديد، و به محمد تقي و برادرش تأکيد نمود: «شما به دنبال درس برويد، خداوند روزي رسان است.» از اين جهت آن دو طالب دانش، مقارن سال هاي پاياني جنگ جهاني دوم به مدرسه ي طالبيه ي تبريز رفته و تحصيلات علوم ديني را نزد استادان آنجا پي گرفتند. تأمين هزينه ي زندگي، او را ناگزير ساخته بود تا صبح ها به تحصيل پرداخته، و بعد از ظهرها را کار کند. علامه در خاطراتش از اين دوران چنين مي گويد: «پس از پايان تحصيلات ابتدايي، درس هاي حوزوي را شروع کردم. در اين دوران غذاي ما نان و ماست بود. در طول روز هم با دوستان چاي با كشمش مي خورديم . در دوران تحصيل با مشكلات مالي روبه رو بوديم و زندگي سختي داشتيم، اما جنبه هاي روحي ما طلاب خيلي قوي بود ... يك بار [در دوران تحصيل در شهر قم] دو- سه روز چيزي نداشتم ، به ناگزير سراغ بقال رفتم و از او مقداري برنج و روغن و خرما گرفتم. به محض اين كه فهميد آن ها را نسيه مي خواهم بخرم، اجناس را از دستم گرفت و سر جاي خودشان گذاشت. به حجره بازگشتم و بر اثر ضعف، دچار بي حالي شدم و چاره اي جز استراحت نداشتم. در اين هنگام، همسايه ام كه طلبه ي سيدي بود، به حجره آمد و به من گفت اشكالي در لمعه دارم، شما برايم حل كنيد. گفتم حال ندارم، لطفاً بعد از ظهر مراجعه فرماييد. او گفت به حجره ي من بياييد تا با هم ناهار بخوريم و پس از آن كه حالتان بهتر شد، اشكال مرا برطرف كنيد. من هم رفتم و از گرسنگي رهايي يافتم.» اقامت در تهران در سال 1359 ه.ق در حالي که پانزده بهار را پشت سر مي نهاد، زادگاه خويش را به قصد اقامت در تهران ترک نمود، و در مدرسه ي مروي نزد استاداني فاضل مطالعه و تحصيل متن رسائل و مکاسب را پي گرفت. پس از سه سال خوشه چيني از خرمن خردمندان و انديشمندان حوزه، در سال 1362 ه.ق به شهر مقدس قم مهاجرت نمود، و ضمن تحصيل در مدرسه ي دارالشفاي قم ملبس به لباس روحانيت گرديد و دروس خارج را در آنجا آغاز کرد.اقامت در نجف وي سپس براي ادامه ي تحصيلات، راهي نجف شد. دوران تحصيل در نجف نيز سخت مي گذشت اما چون اشتياق شدت داشت، همه ي آن شدايد را تحمل کرد. علامه جعفري بيشترين استفاده هاي علمي را از آيت الله محمدرضا تنکابني، آيت الله شيخ کاظم شيرازي، آيت الله سيد عبدالهادي شيرازي، آيت الله سيد ابوالقاسم خويي، آيت الله شيخ مرتضي طالقاني، آيت الله ميرزا حسن يزدي، آيت الله سيد محمود شاهرودي، آيت الله سيد جمال گلپايگاني، آيت الله سيد محمد هادي ميلاني، آيت الله شهيدي (صاحب حاشيه بر مکاسب) و آيت الله سيد محسن حکيم کسب نموده است.حضور 11 ساله ي محمدتقي جعفري در دانشگاه ديني بزرگ نجف اشرف كه آكنده از اساتيدي بسيار ممتاز و صاحب نظر بود، تأثير قاطعانه اي در شكل گيري شخصيت علمي و عملي وي داشت، به گونه اي كه در سن 23 سالگي موفق به اخذ درجه ي اجتهاد از شيخ كاظم شيرازي شده، ايشان سپس خود يكي از مدرسين و اساتيد كانون علمي نجف به شمار مي رفت. علامه پس از يازده سال اقامت در نجف، و شرکت در حوزه هاي درسي آن ديار، به سال 1336 يا 1337 ه.ش به ايران مراجعت نمود. همسر علامه مرحومهْ خانم جميله فرشبافِ انتظار؛ بانويي است كه از جواني خويش با آرمان هاي شوي مكرمش عهد بست و تا پاي جان نيز بر عهد خويش ماند و او را مشفقانه همراهي كرد. استاد جعفري نيز هميشه از اين فداكاري هاي همسر بزرگوارش به نيكي ياد مي كرد. اين بانوي بسيار كوشا، در راه به ثمر رسيدن و به سامان شدن اركان زندگي علمي و قوام حيات خانوادگي ـ اعم از انجام وظايف همسري و مادري فرزندان و تحمل مشكلات و مسائلي كه محمدتقي جعفري همواره با آن ها مواجه بود ـ نقشي به ياد ماندني و خاطره آميز در درون خانواده ايفا كرد كه كمتر كسي از آن اطلاع دارد. اين بانوي بزرگوار در جايي مي گويد: «در تابستان هاي گرم شهر نجف مجبور بوديم در سرداب هايي اقامت کنيم که چندين متر در زير زمين قرار داشت. در آن جا حيواناتي گزنده از قبيل مار نيز زندگي مي كردند و بي آنكه آزاري برسانند، گاهي از غذاهاي باقي مانده ي ما استفاده مي كردند.»کتاب‌شناسي تا به حال بيش از هشتاد اثر از آثار استاد به طبع رسيده است. كتاب هاي ايشان در زمينه هاي: فقه، علوم سياسي، روان شناسي، علوم تربيتي، معارف اسلامي، نظريه ي زيبايي و هنر در اسلام و مباحث فلسفي و كلامي، مشحون از آراء و نظريات ابتكاري و بديع است. که چند نمونه از آن ها عبارت‌اند از:1- رسائل فقهي که شامل طهارت و صلاة و صوم و غيره مي باشد 2- حقوق جهاني بشر از ديدگاه اسلام و غرب (فارسي و انگليسي) 3- الرضاع 4- جبر و اختيار 5- مجموعه ي مقالات 6- ارتباط انسان و جهان 7- ايده آل زندگي و زندگي ايده آل 8- نقد نظريات ديويد هيوم در چهار موضوع فلسفي 9- بررسي و نقد برگزيده ي افکار راسل10- زيبايي و هنر از ديدگاه اسلام 11- حکمت اصول سياسي اسلام: فرمان حضرت اميرالمؤمنين(ع) به مالک اشتر 12- موسيقي از ديدگاه فلسفي و رواني 13- پيام خرد 14- فلسفه ي دين 15- تحقيقي در فلسفه ي علم 16- فلسفه و هدف زندگي 17- فلسفه و نقد سکولاريزم 18- مقدمه اي بر فلسفه 19- مولوي و جهان بيني ها20- تعاون الدين و العلم 21- الامر بين الامرين 22- نهاية الادراک الواقعي بين الفلسفة القديمة والحديثة 23- آفرينش و انسان 24- ترجمه و تفسير نهج البلاغه (27 جلد) 25- ترجمه ي کامل نهج البلاغه 26- شناخت انسان در تصعيد حيات تکاملي 27- بررسي و نقد کتاب «سرگذشت انديشه ها» 28- امام حسين(ع) شهيد فرهنگ، پيشرو انسانيت 29- تفسير و نقد و تحليل مثنوي(15 جلد) هنوز بيش از 60 كتاب و مقاله ي ديگر استاد علامه ي جعفري هنوز منتشر نشده و در آينده به طبع خواهند رسيد. كه به اين ترتيب مجموعه ي آثار منتشر نشده ي ايشان متجاوز از 150 عنوان مي گردد. وفات ... سه ساعت قبل از کوچ ابدي، استاد جعفري به فرزندش اشاره اي مي كند. اين اشاره ، به معناي درخواستي از فرزند بود. اما به علت از دست رفتنِ قدرت تكلم وي كه بعد از سكته ي مغزي حين بيماري سرطان بر او عارض شده بود، فرزند متوجه درخواست پدر نمي شد ... سرانجام پس از حدود يك ساعت، وي منظور پدر را درك مي كند. داخل كيف شخصيِ محمد تقي جعفري، پلاكي قرار داشت كه اسماء خداوند و نام ائمه عليهم السلام حك شده و همراه آن پلاك، پارچه ي سبز متبرّک به ضريح امام حسين(ع) بود.او به سرعت عازم محلي مي شود كه لوازم شخصيِ استاد در آنجا قرار داشت. زمان رفت و برگشت، يك ساعت به طول مي انجامد و ... هنگام ورود به اتاق استاد در بيمارستان، پرستار خبر فوت ايشان را مي دهد. وي بي تاب و متأثر از اين كه به موقع نتوانسته است درخواست پدر را اجابت كند، وارد اتاق مي شود. جسد استاد جعفري بر روي تخت، و پارچه سفيدي آن را پوشانده بود... او با چشماني اشكبار، پارچه سبز را به صورت پدر گذاشته، ناگهان محمدتقي جعفري چشمان خود را براي لحظاتي اندك باز نموده و پس از لبخندي پر معنا، چشمانش را براي هميشه مي بندد. سرانجام محمدتقي جعفري پس از عمري تلاش و تكاپو، در تاريخ 25 آبان سال 1377 خورشيدي به رحمت ايزدي پيوست و در شهر مقدس مشهد در حرم مطهر امام رضا (ع) در دارالزهد مبارکه به خاك سپرده شد.
منابع: سايت هاي شخصي علامه جعفري- ويكي پديا- شبكه آموزش |
کریمی که جهان پاینده دارد تواند حجتی را زنده دارد
دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی
