پاسخ به:تايپك شيعه شناسي
چهارشنبه 15 شهریور 1391 1:50 AM
|
|
|
آيت الله شيخ محمد تقي بافقي، متولد سال 1292 هجري قمري از علماي معروف در شهر قم بود، حركت شجاعانه اش در مقابل مفاسد پهلوي، از جمله اقدام خاندان ننگين پهلوي كه بدون حجاب وارد صحن مطهر حضرت معصومه (س) شده بودند، زبانزد عام و خاص است، همين اقدام افشاگرانه مرحوم بافقي باعث تبعيد وي شد، سرانجام مرحوم بافقي در اثر ظلم رضاخاني به آستان مقدس حضرت عبدالعظيم در شهر ري تبعيد شد و در سال 1365 هجري قمري مسموم شده و از دنيا رفت. ايشان با اينكه خود از علماي بزرگ شهر مقدس قم بود و تا قبل از ورود مرحوم آيت الله حائري و تأسيس حوزه علميه قم، به طلاب شهريه مي داد، ولي در طول عمر هفتاد و دو ساله اش، جز لباس كرباس و قدك اصفهان و يزد لباس ديگري نپوشيد، حتي عمامه اش هم كرباس بود. در منزلش ظرفي جز از جنس مس و سفال پيدا نمي شد، همچنين ازمواد غذايي كه از خارج وارد مي شد، استفاده نكرد. ¤عدم استفاده از وجوه شرعي آيت الله ميرزاحبيب الله رشتي، از شاگردان استاد الفقها «شيخ انصاري» و از مراجع بزرگ نجف اشرف، در تقوي، ورع و بي رغبتي به دنيا زبانزد عام و خاص بود، از آثار اين فقيه بزرگوار مي توان به «بدايع الافكار» در فقه و «بدايع الاصول» در علم اصول اشاره كرد. اين عالم رباني در شب پنج شنبه چهاردهم جمادي الثاني 1312 هجري قمري به لقاءالله پيوست و بدن مطهرش در يكي از حجره هاي صحن مطهري علوي آرام گرفت.به زخارف دنيوي دل نمي بست و در نهايت ورع و پرهيزكاري و داراي ذاتي سليم و نيتي پاك بود. او از رياست و مرجعيت كناره گرفت و راضي به فتوا دادن نشد، وجوه شرعي را هيچ گاه قبول نكرد، حتي وجهي را كه از حاج شيخ جعفر شوشتري قبول كرده بود، به مستمندان و تنگدستان پرداخت. ¤زعيم علي الاطلاق آيت الله سيدمحمد كاظم يزدي، فرزند سيدعبدالعظيم طباطبايي، معروف به «صاحب عروه» از مراجع جهان تشيع در قرن چهارده هجري است و پس از مرحوم صاحب كفايه و ميرزاي بزرگ، سال ها پرچمدار مكتب تشيع بود.كتاب «عروه الوثقي» از آثار مهم، سال ها محور درس و بحث مراجع بزرگ حوزه هاي علميه شيعه است، سرانجام اين مرجع عالم تشيع در سن 19سالگي مصادف با 82 رجب 1337 هجري قمري درگذشت و در حرم امام علي(ع) دفن شد. با اينكه مرحوم سيد بعد از مرحوم آخوند خراساني و آيت الله شيخ محمد طه نجفي، زعيم علي الاطلاق و مرجع تقليد عامه شيعه در سراسر جهان اسلام بود، ولي زندگي طلبگي خود را فراموش نكرد و همچنان زاهدانه زيست. نقل شده است كه يكي از بزرگان حوزه قم به اتاق خصوصي سيد رفت، در گوشه اتاق يك ديزي (ديگ كوچك دسته دار) ديد، از ايشان سؤال كرد كه اين چيست؟ سيدجواب داد: ديگ طلبگي من است، اين بالا گذاشته ام جلوي چشمم كه خود را فراموش نكنم! ¤همدردي با فقرا آيت الله سيدمحمد باقر وحيد بهبهاني، از مراجع و فقهاي بزرگ جهان تشيع بود، ايشان علاوه بر زعامت، مرجعيت وتدريس، تأليفات مهمي نيز از خود برجاي گذاشت.نسب او با چهارده واسطه به شيخ مفيد دانشمند والامقام اسلام و از طرف مادر نيز به مرحوم ملاصالح مازندراني و داماد علامه مجلسي اول مي رسد. آيت الله بهبهاني در 92شوال 1205 هجري قمري وفات يافت و در رواق امام حسين(ع)، پايين پاي شهدا مدفون شد. روزي يكي از عروس هايش( همسر محمد اسماعيل) را ديد كه جامه هاي فاخر پوشيده است، به پسرش اعتراض كرد كه چرا لباس هاي گرانقيمت مي خري؟ پسرش جواب داد: «قل من حرم زينه الله التي اخرج لعباده و الطيبات من الرزق»؛ «بگو: چه كسي زينت ها و غذاي پاكيزه را كه خداوند براي بندگانش آفريده حرام كرده است»، گفت: پسركم! نمي گويم كه اينها حرام است، البته حلال است، درخواست من روي حساب ديگري بود، من مرجع تقليد مردم هستم و در ميان مردم غني و فقير و متمكن و غيرمتمكن هست، ناچار لباس كرباس مي پوشند. آنها چشمشان به ماست، مرد فقيري كه زنش از او لباس فاخر مي خواهد، مي تواند بگويد ما مثل خانواده وحيد زندگي مي كنيم، اما اگر زندگيمان مثل طبقه مرفه و ثروتمندان شود، يگانه مايه تسلي خاطر و كمك روحي فقرا هم از دست مي رود
www.kayhannews.ir. |
کریمی که جهان پاینده دارد تواند حجتی را زنده دارد
دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی
