پاسخ به:تايپك شيعه شناسي
چهارشنبه 15 شهریور 1391 1:48 AM
|
|
|
در سال 203 هجری امام رضا - علیه السّلام - به شهادت رسید. تنها فرزند ایشان، امام جواد - علیه السّلام - بیش از هشت سال نداشت، شیعیان از این جهت در نگرانی و اضطراب به سر می بردند. به نوشته مورخان، در این دوران شیعیان به حیرت افتاده و دچار اختلاف گشتند. [1] به همین جهت گروهی از آنان در منزل « عبد الرحمن بن حجّاج » گرد آمدند و ضجّه و ناله سر دادند. [2] برای شیعیان مسلم بود كه امام رضا - علیه السّلام - فرزند خود جواد - علیه السّلام - را برای جانشین برگزیده است. ولی خردسالی آن حضرت موجب كاوش بیشتر مردم برای اطمینان خاطر، گردید. اضطراب خاطر موجود، سبب شد تا برخی از آنها به دنبال « عبد الله بن موسی »، برادر امام رضا - علیه السّلام -، را بروند ولی از آنجا كه حاضر نبودند بدون دلیل، امامت كسی را بپذیرند، جمعی از آنها، پیش وی سؤالاتی را مطرح كردند و هنگامی كه او را از جواب دادن ناتوان دیدند، وی را ترك كردند. [3] و شمار دیگری نیز به واقفی ها كه بر امام كاظم - علیه السّلام - توقّف كرده بودند پیوستند، زیرا طبق نظر نوبختی، آنان بلوغ را یكی زا شرائط امامت می دانستند.[4] با این وجود، بیشتر شیعیان به امامت امام جواد - علیه السّلام - گردن نهادند. در میان آنان كسانی، كمیِ سن امام را به خود امام جواد - علیه السّلام - نیز، گوشنزد كردند. آن حضرت در جواب به جانشینی « سلیمان - علیه السّلام - » از « داود - علیه السّلام - » اشاره كرد و فرمود: « حضرت سلیمان هنگامی كه هنوز كودكی بیش نبود، گوسفندان را به چرا می برد حضرت داود او را جانشین خود كرد، در حالی كه علمای بنی اسرائیل، عمل او را انكار می كردند. » [5] شیعیان « امامی » امامت را از جانب خدا می دانستند، و به همین جهت كمی سن امام نمی توانست خللی در عقیده آنان ایجاد كند. شیعیان برای اثبات امامت، سؤالاتی را مطرح می نمودند و موقعی كه احساس می كردند كه مدعی امامت از عهده پاسخ گویی بر می آید، ( با وجود نص به امامتشان ) وی را به عنوان امام معصوم می شناختند. شیعیان امامی در سراسر نقاط، به ویژه در عراق، مدائن و ایران و... به سر می بردند. [6] شیعیان علاوه بر ارتباط با امام از طریق وكلای آن حضرت، در مراسم حج نیز با امام دیدار می كردند. بنا به روایتی عده ای از شیعیان امام جواد - علیه السّلام - در مصر می زیسته اند. در این روایت، « علی بن اسباط » می گوید: « قامت امام را به دقت می نگریستم تا آن حضرت را برای اصحابمان در مصر بتوانم توصیف كنم. » [7] در روایت دیگری آمده است: « یكی نفر از شیعیان خراسان خدمت امام جواد - علیه السّلام - مشرف شد. » [8] در روایت دیگری از « حب بن عثمان همدانی » حاكی از آن است كه عده ای از شیعیان « ری » به محضر ایشان شرفیاب شدند.[9] و این دلالت دارد بر این كه شیعه در ری فراوان بوده است. [10] قم، یكی از مراكز تشیع در دوران امام جواد - علیه السّلام - بود كه شیعیان آن ارتباط نزدیكی با امام - علیه السّلام - داشتند. احمد بن محمد بن عیسی، كه از وی به عنوان « شیخ القمیّین » یاد شده است، از اصحاب امام رضا - علیه السّلام - و امام جواد - علیه السّلام - بوده است و تألیفات زیادی در فقه و حدیث، از خود به جای گذاشته و حتی محضر امام حسن عسكری - علیه السّلام - را درك كرده است. [11] صالح بن محمد بن سهل، یكی دیگر از اصحاب امام جواد - علیه السّلام - در قم بود كه رسیدگی به امور موقوفات حضرت را در آن شهر عهده دار بود. [12] به دلیل ارتباط امام رضا - علیه السّلام - و سفر ایشان به خراسان، شبكه وكلای ایشان و روابط بین مردم و امامان، رو به گسترش نهاد. پی نوشتها :
[1] . دلائل الامامه، ص 204. علي اصغر رضواني- شيعه شناسي و پاسخ به شبهات، ص87 |
کریمی که جهان پاینده دارد تواند حجتی را زنده دارد
دانلود پروژه و کارآموزی و کارافرینی
