پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)

مطالعه حاضر به منظور بررسي تاثير تعدادي از آفت كش هاي پرمصرف در استان گلستان بر رشد و تثبيت بيولوژيك نيتروژن در سويا (Glycine max (L.) Merr.) انجام شد. آزمايش با سه فاكتور نوع آفت كش (شامل 10 نوع علف كش، حشره كش و كنه كش)، مقدار مصرف آفت كش (به ميزان توصيه شده و دو برابر آن) و رقم سويا (سحر و ويليامز) در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با هشت تكرار به صورت فاكتوريل در گلدان به اجرا درآمد. نتايج نشان داد كه هر سه فاكتور ياد شده بر وزن خشك كل بوته (TDW)، وزن خشك برگ(LDW) ، درصد نيتروژن (N درصد) و پروتئين (PR درصد)، مقدار كل نيتروژن (TN) و ميزان تثبيت بيولوژيك نيتروژن (BNF) در بوته در سطح احتمال يك درصد تاثير گذاشته است. هم چنين، اثرات متقابل بين سطوح دو فاكتور نوع و مقدار مصرف آفت كش معني دار بود. بر اساس نتايج مي توان آفت كش هاي مورد آزمايش را به سه گروه تقسيم نمود، الف) علف كش پس رويشي گالانت سوپر و حشره كش آدميرال كه مصرف آن ها حتي به ميزاني بيش از مقدار توصيه شده (تا دو برابر) بر TN و BNF تاثير منفي ندارد، ب) علف كش پس رويشي بازاگران، حشره كش دورسبان و كنه كش هاي اومايت و نئورن كه مصرف آن ها به ميزان توصيه شده بر TN و BNF تاثير منفي ندارد اما در صورت مصرف به ميزان بيش از مقدار توصيه شده (دو برابر) موجب كاهش TN وBNF  مي شوند، و ج) علف كش هاي پيش كاشتي ترفلان و سونالان، علف كش پس رويشي فوزيليد و حشره كش-كنه كش نوواكرون كه حتي در صورت مصرف به ميزان توصيه شده بر TN و BNF تاثير منفي مي گذارند. نتايج اين مطالعه بر اهميت نوع آفت كش انتخاب شده و مقدار مصرف آفت كش ها تأكيد مي نمايند. بين دو رقم مورد مطالعه، رقم ويليامز (رشد-نامحدود) به لحاظ كليه صفات به استثناي N درصد وPR  درصد بر رقم سحر (رشد-محدود) برتري داشت.