پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)

به منظور تعيين مناسب ترين زمان آبياري پنبه در شرق استان مازندران، آزمايشي با 6 تيمار و 4 تكرار در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي روي رقم پنبه ساحل و به مدت سه سال در ايستگاه تحقيقات زراعي بايع كلا به اجرا در آمد. تيمارهاي آبي بر اساس I₀: تيمار بدون آبياري، I₁: يکبار آبياري در مرحله باز شدن غوزه ها I₂: يكبار آبياري در مرحله غوزه دهي، I₃: يکبار آبياري در مرحله گلدهي، I₄: دو بار آبياري (در مرحله گلدهي و غوزه دهي) و I₅: سه بار آبياري (مرحله گلدهي، غوزه دهي و مرحله باز شدن غوزه ها) به اجرا در آمدند. نتيجه تجزيه واريانس و مقايسه ميانگين هاي 3 سال آزمايش نشان داد که اثر تيمارهاي آبياري بر عملکرد پنبه در سطح احتمال 1 درصد معني دار بوده است (P<0.01). تيمارهاي I₅ با سه بار آبياري و تيمار I₀ بدون آبياري به ترتيب با 4722 و 1649 کيلوگرم در هکتار بيشترين و کمترين مقدار عملکرد را به خود اختصاص دادند. نتايج به دست آمده نشان داده است که در تيمار I₃ با کاهش 49 درصدي آب مصرفي نسبت به تيمار I₄ تنها 23 درصد کاهش عملکرد مشاهده گرديده است. تيمار I₃ در صورتي که محدوديت منابع آب وجود داشته باشد، به عنوان بهترين تيمار آبي محسوب مي گردد. در صورتي که محدوديت منابع آب وجود نداشته باشد، تيمار I₄ به عنوان بهترين تيمار معرفي مي گردد. مقدار فاکتور حساسيت گياه (K_y) با استفاده از داده هاي 3 سال آزمايش برابر با 0.84 مي باشد.