پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)

به منظور بررسي اثرات رقم و تراکم بوته بر سرعت و روند پر شدن دانه، عملکرد و اجزا عملکرد لوبيا چيتي يک آزمايش فاکتوريل در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در سال 1386 در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي آذربايجان شرقي (تبريز) به اجرا در آمد. سه رقم خمين،G-14088  و 11816 (اميدبخش) در چهار تراکم 14، 20، 30 و 60 بوته در مترمربع در مزرعه کشت شدند. در اين بررسي با استفاده از يک مدل خطي دو تکه اي، پارامترهاي مربوط به پر شدن دانه ارزيابي گرديد. چهار پارامتر سرعت پر شدن دانه، زمان رسيدگي وزني، حداکثر وزن دانه و دوره موثر پر شدن دانه به طور معني داري تحت تاثير اثر متقابل رقم و تراکم قرار گرفتند، به طوري که بيش ترين مقادير اين چهار پارامتر از رقم خمين در کم ترين تراکم (14 بوته در مترمربع) به دست آمد. اين پارامترها در ارقام خمين و G-14088 با افزايش تراکم بوته در واحد سطح، کاهش معني داري يافتند. بين ارقام لوبيا و نيز بين تراکم هاي مختلف از نظر همه صفات مربوط به عملکرد و اجزا عملكرد اختلاف معني داري وجود داشت اما اثر متقابل رقم و تراکم فقط در مورد صفات تعداد روز تا رسيدگي، تعداد نيام در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه در هکتار و درصد پروتئين دانه معني دار بود، به طوري که همه اين صفات (به جز عملکرد دانه) با افزايش تراکم بوته در واحد سطح، کاهش يافتند اما زيادي تراکم و افزايش تعداد غلاف در مترمربع، همه آن ها را جبران نموده و در نهايت عملکرد دانه در هکتار که مهم ترين و تعيين کننده ترين پارامتر محسوب مي شود با افزايش تراکم افزايش يافت و بيش ترين عملکرد دانه نيز از رقم خمين در تراکم 30 بوته در مترمربع به دست آمد. رقم خمين به دليل برخورداري از بيش ترين سرعت پر شدن دانه، دوره موثر پر شدن دانه، حداکثر وزن دانه، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه، مناسب ترين رقم در منطقه و تراکم 30 بوته در مترمربع به عنوان تراکم مطلوب شناخته شد.

 نسخه قابل چاپ