پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)

با اين فرض که تمام شرايط گياهي و محيطي مناسب باشند، به دست آوردن شرايط مطلوب مستلزم تنظيم تراکم در واحد سطح و افزايش کارآيي مصرف نور مي باشد. بنابراين به منظور بررسي خصوصيات فنولوژيکي و فيزيولوژيکي سه هيبريد زودرس، متوسط رس و ديررس ذرت در 7 تراکم مختلف، آزمايشي در سال زراعي 1385 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. تيپ هاي رشدي شامل =V₁رقم ديررس (704)، =V₂رقم متوسط رس (504) و =V₃رقم زودرس (260) در 7 تراکم 30=D₁، D₂=50، D₃=70، D₄=90، D₅=110، D₆=130 و 150=D₇ هزار بوته در هکتار در آزمايشي به صورت طرح کرت هاي نواري در سه تکرار اجرا شد. نتايج آزمايش نشان داد که فاکتور تراکم اثر معني داري بر طول دوره رشد گياه و اثر متفاوتي بر روند توليد ماده خشک، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص و دوام سطح برگ داشت. رسيدن به شاخص هاي مطلوب براي رقم ديررس در تراکم D₃، براي رقم متوسط رس در تراکم D₄ و براي رقم زودرس در تراکم D₅ به دست آمد. با افزايش تراکم شاخص سطح برگ، ميزان کارآيي مصرف نور و ماده خشک افزايش يافت. در تراکم هاي بالاتر از حد مطلوب فاصله زماني بين گرده افشاني و کاکل دهي افزايش يافت ولي طول دوره رشد در گياه کاهش يافت. اين بررسي نشان داد که شاخص هاي فنولوژيکي و فيزيولوژيکي مطلوب به تيپ رشد گياه، تراکم و کارآيي مصرف نور بستگي دارد. به طوري که براي رقم ديررس با طول دوره رشد بيش تر مي توان تراکم را کم تر در نظر گرفت و براي رقم متوسط رس و زودرس، تراکم را افزايش داد.

 نسخه قابل چاپ