پژوهش هاي آبخيزداري (پژوهش و سازندگي)

به منظور دست يابي به عملکرد بيشتر در واحد سطح و انتخاب ارقام مناسب با قدرت انطباق بيشتر با محيط در اراضي مرتعي شخم خورده و در نهايت کمک به حفظ خاک و افزايش ميزان علوفه در منطقه، دوازده رقم يونجه به اسامي خرونده، قارقلوق، قره يونجه 1، قره يونجه 2، سيمر چنسکايا، کانکريپ، رنجر، مائوپا، کدي، کريساري، يونجه وحشي و يونجه محلي در شرايط ديم منطقه خرسانک شهرستان چادگان با متوسط 400 ميليمتر بارندگي، 2500 متر ارتفاع از سطح دريا، خاک سنگين و شيب 5 درصد مورد بررسي قرار گرفتند. طرح در نيمه اول آذر ماه 1369 در قالب طرح کرتهاي خرد شده انجام و به مدت 4 سال ادامه داشت که ارقام از نظر ميزان توليد، علوفه خشک، نسبت برگ به ساقه و ارتفاع مقايسه شدند. در سال اول ارقام کدي و يونجه وحشي به ترتيب با ميانگين هاي 1.70 و 1.34 تن در هکتار، در سال دوم ارقام کدي، رنجر، قره يونجه 1، يونجه وحشي و يونجه محلي به ترتيب با ميانگين هاي 0.01، 2.78، 2.43، 2.40، 2.28 تن در هکتار، در سال سوم ارقام يونجه وحشي، رنجر، قره يونجه 1، شاهد محلي و کدي به ترتيب با ميانگين 2.91، 2.80، 2.71، 2.55، 2.39 تن در هکتار بالاترين ميزان علوفه خشک را توليد کرده و در سطح احتمال 1 درصد با يکديگر اختلاف معني دار نداشتند. از نظر ارتفاع در سال اول بين ارقام مختلف در سطح احتمال 5 و 1 درصد اختلاف معني دار مشاهده نشد. در سال دوم ارقام رنجر، قره يونجه 1 و کدي به ترتيب با ميانگين ارتفاع 56.5، 55.3، 55.6 سانتيمتر و در سال سوم رقم رنجر با 69.8 سانتيمتر ارتفاع نسبت به ساير ارقام بلندترين ارتفاع را داشتند. نسبت برگ به ساقه در سال اول بدون اختلاف معني دار و در سال دوم و سوم يونجه وحشي بالاترين نسبت برگ به ساقه را داشت.