پاسخ به:پژوهش هاي آبخيزداري (پژوهش و سازندگي)
دوشنبه 13 شهریور 1391 9:56 AM
: پژوهش هاي آبخيزداري (پژوهش و سازندگي) پاييز 1389; 23(3 (پياپي 88)):11-16. |
بررسي كاربرد آبشكن فرعي در كاهش آبشستگي در جلوي آبشكن ها |
صانعي سيدمجتبي* |
* مركز تحقيقات حفاظت خاک و آبخيزداري |
استفاده از آب شکن در ساماندهي رودخانه ها و کنترل فرسايش کناري رودخانه يکي از روش هاي متداول مي باشد. در اين مقاله پيشنهاد شده است که براي حفظ پايداري اولين آب شکن در يک سري آب شکن (4 عدد) از يک آب شکن فرعي (محافظ) که به صورت عمود بر جريان در بالادست اولين آب شکن قرار مي گيرد استفاده شود. بر اساس انجام آزمايش ها در فلوم آزمايشگاهي، از لحاظ هيدروليکي پارامترهاي بي بعد، L/L’ (نسبت طول آب شکن محافظ به طول اولين آب شکن)؛ X/L (نسبت فاصله آب شکن محافظ به طول اولين آب شکن) و شرايط هيدروليکي جريان با H/L (نسبت عمق جريان بالادست به طول اولين آب شکن) و H/d50 (نسبت عمق جريان به قطر متوسط مصالح بستر) و Fr عدد فرود مورد مطالعه قرار گرفت. تحليل آماري نتايج آزمايشگاهي، مدلي را براي پيش بيني آب شستگي نسبي در دماغه آب شکن اصلي و آب شکن محافظ ارائه مي دهد. |
كليد واژه: آب شکن، آب شستگي، مدل آزمايشگاهي |
![]() |
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .