پاسخ به:پژوهش هاي آبخيزداري (پژوهش و سازندگي)
یک شنبه 12 شهریور 1391 11:27 AM
| 12 : پژوهش هاي آبخيزداري (پژوهش و سازندگي) تابستان 1390; 24(2 (پياپي 91)):97-107. |
| ارزيابي شدت بيابان زايي دشت سيستان با استفاده از مدل IMDPA |
| ذوالفقاري فرهاد*,شهرياري عليرضا,فخيره اكبر,راشكي عليرضا,نوري سهيلا,خسروي حسن |
| * دانشگاه زابل |
|
در اين پژوهش با استفاده از روش ايراني IMDPA که جديد ترين روش ارزيابي پتانسيل بيابان زايي در مناطق خشک و نيمه خشک مي باشد، حساسيت اراضي دشت سيستان به بيابان زايي مورد ارزيابي و بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور پس از بررسي و ارزيابي هاي اوليه چهار معيار اقليم، پوشش گياهي، خاک و فرسايش بادي به عنوان مهم ترين معيارهاي موثر در بيابان زايي منطقه با شاخص هاي متفاوت در نظر گرفته شد. با استفاده از روش فوق امتيازات هر شاخص در معيار مربوطه مشخص و ارزش هر معيار با محاسبه ميانگين هندسي امتياز شاخص هاي آن مشخص گرديد و پس از آن هريک از معيارها به صورت لايه هاي اطلاعاتي وارد محيط GIS شدند. با روي هم گذاري و تلفيق لايه هاي رستري معيارهاي مذکور و محاسبه ميانگين هندسي معيارها به کمک فرمول DM= (SI×WEI× VI×CLI)1.4 و تجزيه و تحليل آن با استفاده از مدل IMDPA نقشه شدت بيابان زايي منطقه بدست آمد. نتايج حاصل از اين ارزيابي نشان مي دهد 51.09 درصد منطقه از نظر درجه بيابان زايي در کلاس متوسط و 45.09 درصد آن در کلاس شديد قرار دارد و 3.82 درصد منطقه که شامل مناطق مسکوني و مخازن آب چاه نيمه ها بود در هيچ کلاسي قرار نگرفت. معيار فرسايش بادي با ارزش عددي 1.67 بيشترين تاثير و معيار خاک با ارزش عددي 1.34 کمترين تاثير را در بيابان زايي منطقه دارد.همچنين معيارهاي پوشش گياهي و اقليم به ترتيب با ارزش هاي عددي 1.51 و 1.57 شدت بيابان زايي متوسط را نشان مي دهد. |
| كليد واژه: شدت بيابان زايي، معيار، شاخص، مدل IMDPA، سيستان |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
