مقالات پژوهش كشاورزي

بادام پس از پسته دومين محصول عمده ميوه هاي خشك ايران مي باشد. به منظور تعيين قارچ هاي خاك زاد عامل زوال و خشكيدگي درختان بادام، باغات متعدد واقع در مناطق مختلف استان هاي آذربايجان شرقي، سمنان، يزد و چهارمحال و بختياري در طي سال هاي 1382-1379 مورد بازديد قرار گرفته و درختان داراي علايم ضعف، زوال، زردي و پژمردگي و خشكيدگي تاج درخت انتخاب و از ناحيه ريشه و طوقه آنهايي كه علايم پوسيدگي، نكروز بافتي و شانكر در اين قسمت ها داشتند، نمونه برداري شد. نمونه ها پس از شستشو و ضد عفوني سطحي با محلول 0.5 درصد هيپوكلريت سديم، در تشتك هاي پتري حاوي محيط كشت PDA، PDA اسيدي، CMA-PARP كشت داده شدند. از قطعات مورد كشت، جدايه هايي از Verticillium dahliae، Phytophthora cactorum، Fusarium oxysporum، F.compactum، F.solani، Rosellinia necatrix، Armillaria mellea،Alternaria sp.، Cylindrocarpon sp.، Macrophomina phaseolina، Rhizoctonia solani، Penicillium sp.،Trichoderma sp جداسازي شدند. آزمون هاي بيماريزايي روي نهال هاي بادام 3-2 ساله نشان داد كه قارچ هاي V.dahliae، P.cactorum، R.necatrix، و A.mellea عوامل مهم بيماريزاي قارچي خاكزادي هستند كه باعث پوسيدگي ريشه و طوقه مي شوند، در حالي كه قارچ هاي M.phaseolina، R.solani، Fusarium spp. و Cylindrocarpon sp. و با ايجاد نكروز در طوقه يا ريشه فقط علايم ضعف خفيف را در نهال ها ايجاد مي كنند. طي اين تحقيق مشخص شد كه اولا برخي از درختان مبتلا به زوال و خشكيدگي فاقد هر گونه پوسيدگي در ناحيه طوقه و ريشه بودند، ثانيا از تعدادي از درختان داراي علايم پوسيدگي يا عارضه جدا شدگي پوست در طوقه و يا ريشه و زوال هيچ عامل قارچي جداسازي نگرديد. نتايج حاكي از آن است كه تركيبي از عوامل بيماري زاي قارچي خاكزاد و عوامل غيرعفوني مانند كاشت عميق نهال، روش نادرست آبياري و عمليات نادرست نگهداري باغ باعث بروز پديده زوال و خشكيدگي درختان بادام مي باشد.