تاریخ ایران- سلسله ایلخانان مغول

اباقا خان، که شکست عین جالوت را نمی‏توانست فراموش کند و تلافی آن را برای نقشه‏های خود که شامل اتحاد با صلیبیها بود، لازم می‏دید، برای رفع اهانتی که از این شکست به حیثیت سپاه مغول وارد شده بود، لشکر به شام ببرد.

اما از بَیبوس، حاکم مملوک مصر شکست خورد و به این ترتیب از پیشرفت بازماند «669 ق / 1270 م»، علاوه بر این در ابلستان، در ولایت کاپادوکیه نیز سپاه او نتوانست از ورود بَیبرس به قلمرو روم جلوگیری کند «675 ق / 1276 م».

اما این شکست به خیانت شحنه مسلمان وی، معین الدوله پروانه، که گفته می‏شد با بیبرس تبانی داشت، منسوب و به توقیف، محاکمه و اعدام او منجر شد.

جنگی هم که به فرماندهی برادر خود، منگو تیمور، در مصر به راه انداخت، پیروزی و نتیجه‏ای به بار نیاورد.

به علاوه قلاوون حاکم مملوک مصر، سپاه او را به شدت مغلوب و منهزم کرد. «رجب 680 ق / اکتبر 1271 م» بدین گونه ایلخان مغول از اندیشه جبران واقعه عین جالوت مأیوس شد.

در اواخر عمر، اباقا خان، به خاطر سعایت مخالفان نسبت به شمس الدین جوینی صاحب دیوان، و برادرش عطا ملک جوینی، حاکم بغداد سوءظن پیدا کرد «679 ق / 1280 م»

به طوری که نفوذ آن خاندان در دربارش کاسته شد، اما منجر به سقوط آنها نشد.

عاقبت چندی بعد در محرم 681 ق / آوریل 1282 م، اباقا خان چشم از جهان فرو بست و پس از اباقا، برادرش تکودار جانشین او شد.