جایگاه صاحبان دیوان در بین بزرگان
چهارشنبه 8 شهریور 1391 11:00 AM
ه دلیل اهمیت این شغل، صاحبان دیوان رسایل همواره از بین محتشمان و بزرگان مورد اعتماد انتخاب میشدند که در برخی مواقع به شغل وزارت هم میرسیدند.
گه گاه نیز به خاطر آن که در شغل خویش جانشین شایستهای نداشتند، آنها را با وجود لیاقت منصب وزارت، همچنان در همان منصب ابقا میکردند.
دیوان رسایل در عهد سبکتکین با حشمتِ ابوالفتح بُستی، رونق و اهمیّت به سزایی یافت به طوری که خواجه احمد بن حسن میمندی، پیش از تصدی مقام وزارت، مدتها متصدی دیوان رسایل وی بود.
ابونصر مشکان که پس از وفاتش «431 ق / 1039 م» شغل او به بوسهل زوزنی واگذار شد، سالها در دستگاه محمود و مسعود متصدی دیوان رسالت بود چنان که در نزد هر دو حشمت و حرمت وی با آن چه در مورد وزیر یا مستوفی رعایت میشد، تفاوتی نداشت.
در واقع صاحب دیوان رسایل، با آن که در حق وزیر همواره به حرمت سلوک میکرد اما خود را مأمور زیر دست وزیر نمیدانست.
