واحد دین واندیشه تبیان زنجان-

انجیل لوقا

«كمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته، بدارید. و شما مانند كسانی باشید كه انتظار آقای خود را می‌كشند، كه چه وقت از عروسی مراجعت كند، تا هر وقت آید و در را بكوبد بی‌درنگ برای او باز كنند. خوشا به حال آن غلامان كه آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد... پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی كه گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید.»[2]

«و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین، تنگی و حیرت از برای امت‌ها روی خواهد نمود، به سبب شوریدن دریا و امواجش. و دل‌های مردم ضعیف خواهد كرد از خوف و انتظار آن وقایعی كه بر ربع مسكون ظاهر می‌شود، زیرا قوّت آسمان متزلزل خواهد شد. و آنگاه پسر انسان را خواهند دید كه بر، ابری سوار شده با قوّت و جلال عظیم می‌آید.»[3]

همان گونه كه قبلاً توضیح دادیم مقصود از «پسر انسان» حضرت مسیح ـ علیه السّلام ـ نیست، زیرا مطابق نوشته‌ی مستر هاكس آمریكایی در «قاموس كتاب مقدس» این عبارت 80 بار در انجیل و ملحقات آن (عهد جدید) آمده است كه فقط 30 مورد آن با حضرت عیسای مسیح ـ علیه السّلام ـ قابل تطبیق است.» و اما 50 مورد دیگر از نجات دهنده‌ای سخن می‌گوید كه در آخر زمان و پایان روزگار ظهور خواهد كرد و حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ نیز با او خواهد آمد، و او را جلال و عظمت خواهد داد، و از ساعت و روز ظهور او جز خداوند ـ تبارك و تعالی ـ كسی اطلاع ندارد، و او كسی جز حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ آخرین حجت خدا نخواهد بود.

انجیل یُوحَنّا

«و بدو قدرت بخشیده است كه داوری هم بكند؛ زیرا كه پسر انسان است. و از این تعجب مكنید، زیرا ساعتی می‌آید كه در آن جمیع كسانی كه در قبول می‌باشند آواز او را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد، ‌هر كه اعمال نیكو كرد برای قیامت حیات، و هر كه اعمال بد كرد به جهت قیامت داوری.»[4]

مكاشفه‌ی یوحَنّا

«و علامتی عظیم در آسمان ظاهر شد. زنی كه آفتاب را در بر دارد و ماه زیر پای‌هایش و بر سرش تاجی از دوازده ستاره است. و آبستن بوده، از درد زه و عذاب زاییدن فریاد بر می‌آورد.

و علامتی دیگر در آسمان پدید آمد كه اینك اژدهای بزرگ آتش‌گون كه او را هفت سر و ده شاخ بود و بر سرهایش هفت افسر. و دمش ثلث ستارگان آسمان را كشیده آنها را بر زمین ریخت و اژدها پیش آن زن ـ كه می‌زایید ـ بایستاد تا چون بزاید فرزند او را ببلعد. پس پسر نرینه را زایید كه همه‌ی امت‌های زمین را به عصای آهنین حكمرانی خواهد كرد، و فرزندش به نزد خدا و تخت او ربوده شد....

و در آسمان جنگ شد. میكائیل و فرشتگانش با اژدها جنگ كردند و اژدها و فرشتگانش جنگ كردند. ولی غلبه نیافتند، ‌بلكه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد. و اژدهای بزرگ انداخته شد، یعنی آن مار قدیمی كه به ابلیس و شیطان مُسمّی است كه تمام ربع مسكون را می‌فریبد. او بر زمین انداخته شد و فرشتگانش با وی انداخته شدند.»[5]

مفسّرین انیجل در مورد آیات فوق می‌گویند: شخص مورد بشارت در این آیات تاكنون قدم به عرصه‌ی وجود ننهاده و تفسیر روشن و معنی واضح آنها نیز موكول به زمان آینده و نامعیّنی است كه وی ظاهر گردد.

ولی با اندكی دقّت و تأمّل در آیات فوق این نتیجه به دست می‌آید كه شخص مورد بشارت در مكاشفه‌ی یاد شده، بزرگترین مولود جهان انسانیّت، ‌و شخص ممتاز و بی‌نظیری است كه به منظور ایجاد حكومت حقّه‌ی الهیّه و برافكندن بنیاد اهریمنان، به ناچار مدتی از انظار مردمان غایب خواهد گردید، و خداوند عالم آن یگانه مظهر نور الهی و منجی انسانیّت را از دیدگان اشرار و شیاطین جنّی و انسی مخفی و مستور نگه خواهد داشت تا در یك زمان نامعلومی ـ آنگاه كه خواست خداوند است ـ از پشت پرده‌ی غیبت ظاهر شده، با «عصای آهنین» بر بشریّت حكومت كند.

 اندیشه قم/گرد آوری: گروه دین و اندیشه سایت تبیان زنجان
http://www.tebyan-zn.ir/Religion_Thoughts.html

[1] . كتاب مقدس، انجیل مرقس، ص77، باب 13، بندهای 1 ـ 9 الی 37.

[2] . كتاب مقدس، انجیل لوقا، ص116، باب 12، بندهای 35 و 36 و 37 ـ 40.

[3] . انجیل لوقا، باب 21، بندهای 25 ـ 27.

[4] . كتاب مقدس، انجیل یوحنّا، ص152، باب 5، بندهای 26 ـ 28.

[5] . كتاب مقدس، مكاشفه‌ی یوحنّا، ص408، باب 12، بندهای 1 ـ 5 و 7 ـ 10.