شروع دوباره دووميداني

المپيك 2008 پكن به بدترين خاطره زندگي احسان حدادي تبديل شد. او در فرصت اول ديسك را 61.06 متر پرتاب كرد، در فرصت دوم آن را به تور كوبيد و در فرصت سوم هم فقط توانست 26 سانتي‌متر ركوردش را افزايش دهد.

احسان با اين سه پرتاب فيناليست نشد، اما آنچه اشك‌هاي او را سرازير كرد، نه شكست در صحنه رقابت كه آسيب‌ديدگي‌اش از ناحيه كتف بود؛ آنچه دليل اصلي اين ناكامي بود اين كه پزشكان به حدادي مشاوره غلط داده بودند تا چهار سال زحمت اين دونده پرتابي در يك چشم بهم زدن از بين برود.

به فاصله چهار سال از آن اتفاق تلخ، اين بار المپيك بهترين لحظه عمر احسان حدادي را در خود داشت. فريادهاي او و نوع ابراز خوشحالي‌اش در مقابل دوربين‌هاي تلويزيوني، هرچند اين بار هم براي بسياري از بيننده‌ها قابل درك نبود، اما نشان‌دهنده سال‌ها مرارتي بود كه در راه اولين كسب مدال تاريخ دووميداني ايران در المپيك، بر اين ورزشكار شايسته كشورمان گذشت.

احسان با حدنصاب 68.18 متر، فقط 9 سانتي‌متر كمتر از قهرمان المپيك 2012 پرتاب كرد و با كسب نقره خوشرنگ، يكي از باارزش‌ترين مدال‌هاي تاريخ ورزش ايران را به دست آورد.