آلرژي فصلي در کودکان
آلرژي فصلي چيست؟
يك آلرژي فصلي، كه به نام تب بهاره نيز شناخته ميشود، واكنش بدن به ذرات معلق در هوا (همانند گردهها يا قارچها) است. اين نوع آلرژي در برخي زمانهاي خاص در طول سال شدت ميگيرد، زماني كه درختها، چمنها يا علفهاي خاص گل ميدهند يا زماني كه قارچها هاگهاي خود را در هوا رها ميكنند.
البته همه آلرژي نميگيرند اما هيچكس نميداند كه چرا بعضيها آلرژي ميگيرند و بعضيها نميگيرند. به نظر ميرسد افرادي كه تب بهاره دارند، سيستم ايمني بسيار حساس دارند كه همواره مراقب تهاجم مواد خارجي به بدن است. گردهها و قارچها واقعا به هيچ وجه خطرناك نيستند اما هنگامي كه يك كودك (يا بزرگسال) آلرژيك گردهها يا قارچها را با تنفس به درون بدنش ميكشد، بدن او آن را به عنوان يك مهاجم خطرناك ديده و هيستامين و مواد شيميايي ديگر را براي مبارزه با آن آزاد ميكند. هيستامين موجب التهاب بيني و مجاري تنفسي ميشود و ساير مواد شيميايي نيز موجب بروز نشانههاي زير ميشوند: آبريزش بيني، چشمهاي اشكآلود و عطسههاي مكرر براي تخليه ماده آلرژيزا از بدن.
آلرژيزاترين گردهها از درختهاي بيگل، چمنها و علفهاي كمپشت ايجاد ميشوند. در بهار، درختهاي همچون بلوط، نارون و فان، و همينطور چمنهايي از قبيل تيموتي، برمودا و ارچرد، موجب بروز مشكل ميشوند؛ در حالي كه در پايان تابستان و زمستان، مهمترين عوامل مشكل معمولا علفهايي از قبيل راگويد، درمنه و خار روسي هستند. گرده آنها كوچك، سبك و خشك است و به سادگي از طريق هوا پخش ميشود. گرده گياهان گلدار معمولا سنگينتر از آن هستند كه توسط هوا منتقل شوند و معمولا موجب بروز آلرژي نيز نميشوند. تقريبا نيمي از افرادي كه تب بهاره دارند نسبت به گرده چمنها حساسيت دارند و راگويد نيز مرسومترين ماده آلرژيزا در اين ميان است.
قارچهاي آلرژيزا، قارچهايي ميكروسكوپيك هستند كه به قارچهاي خوراكي مربوط ميشوند. اين قارچها در محيط بيرون در خاك، چمنها، برگهاي افتاده و چوبهاي در حال پوسيدگي (هر محدوده مرطوبي كه هوا نتواند به خوبي در آن چرخش داشته باشد) رشد ميكنند. در آبوهواهاي سردتر، قارچها در طول زمستان در حال كمون به سر ميبرند و در تابستان و اواخر پاييز به حيات (و هوا) برميگردند. در طول ماههاي تابستان، مقدار قارچ موجود در هوا بيشتر از گردهها است و خوشبختانه اكثر هاگهاي اين قارچها، آلرژيزا نيستند.
آيا كودك من ميتواند آلرژي فصلي داشته باشد؟
امكان دارد. آلرژيهاي فصلي بين كودكان 5 ساله و بزرگتر، كاملا مرسوم ميباشند:تقريبا 10 تا 15 درصد از كودكان دبستاني، آلرژيهاي فصلي دارند.
هرچند ميزان استعداد يك نفر براي آلرژي داشتن در كل عمر يكسان باقي ميماند، اما نشانههاي آلرژي ميتوانند افزايش يا كاهش داشته باشند.تغييرات هورموني در دوره بلوغ ميتوانند باعث تخفيف آلرژي براي يك نفر و تشديد اين نشانهها براي ديگري باشند. اين مسئله تا حد زيادي به افراد بستگي دارد.
اكثرا افراد در چه زماني از سال به آلرژي فصلي دچار ميشوند؟
اين مسئله (بسته به شرايط كودك) متفاوت خواهد بود.مثلا فصل گردهافشاني درختها ممكن است از ابتداي فروردين تا انتهاي ارديبهشت باشد اما كودكي كه حساسيت كمي نسبت به گرده دارد تنها در طول هفتههايي كه ميزان گردهها بسيار بالاست نشانههاي آلرژي را احساس خواهد كرد، در حالي كه كودكي كه حساسيت بالا داشته باشد ممكن است اين نشانهها را در كل دو ماه حس نمايد. دوم اينكه، كودك ممكن است بيش از يك نوع آلرژي داشته باشدكه در اين حالت ممكن است در تمام فصل آلرژي داشته باشد يا ممكن است تنها در فصلهاي بهار و پاييز واكنش نشان دهد. هنگامي كه بفهميد كودك شما نسبت به چه نوع گردهاي آلرژي دارد ميتوانيد زمان احتمالي بروز آلرژي در كودكتان را تخمين بزنيد زيرا فصل گردهافشاني براي هر درخت تقريبا در تمام سالها يكسان است.
آبوهوا ميتواند تأثير زيادي بر مقدار گرده موجود در هوا داشته باشد. به عنوان مثال، آبوهواهاي گرم، خشك و پرباد به پخش گردهها كمك كرده و در نتيجه نشانههاي آلرژي را افزايش ميدهند. از سوي ديگر، افراد در روزهاي باراني، ابري يا بيباد �%8