کودکان و نوزادان و موارد کوچک اما پر اهمیت در بیماری های آنان (جامع )

کولیک در شیرخواران

نوزادان از همان آغاز تولد، گریه می کنند. میزان گریه کودکان از تولد تا حدود 6 هفتگی هر روز بیشتر می شود، ولی پس از این زمان بتدریج کاهش می یابد.

در بیشتر اوقات با تغذیه و یا رعایت راحتی شیرخوار و یا در آغوش گرفتن وی گریه تمام می شود، اما گاهی به رغم تلاش مادر گریه شیرخوار قطع نمی شود. ممکن است در این هنگام والدین خسته و عصبانی شوند.

یکی از علت های این مشکل «کولیک» است و حدود 10% تا 30% شیرخواران مبتلا به

کولیک می شوند و این مشکل در دختران و پسران به نسبت مساوی دیده می شود.

مشخصات

این کودکان رشد و تکامل طبیعی دارند و مانند سایر شیرخواران سالم و سرحال هستند؛ تنها ممکن است در ساعاتی از روز (به طور معمول عصر یا شب) کمی بدخلق و بیقرار باشند. گریه کودک مبتلا به کولیک با کودکان دیگر متفاوت است. برای تشخیص آن به این نکات توجه کنید:

_ ناتوانی والدین برای آرام کردن کودک؛ زیرا در هر روز بیشتر از سه ساعت و بیشتر از سه روز در هفته با صدای بلند و پیوسته گریه می کند.

_ این گریه ها در 2 تا 3 ماهگی قطع می شود.

_ کودک وزن گیری کاملا مناسبی دارد و در ساعات غیر از گریه کردن سرحال است.

_ ممکن است صورت قرمز با دست مشت کرده داشته باشد و پاها را به داخل شکم کشید و یا سفت کند.

علت کولیک

دلایل گوناگونی برای گریه های مهارنشدنی شیرخواران مطرح شده است. برای نمونه، حساسیت به شیر گاو در شیرخواران مصرف کننده آن، تغذیه بیش از حد و سریع نوزاد، تجمع هوا در معده، تنش ها و اضطراب های واردشده به نوزاد شیرخوار و مادر او. همچنین، نداشتن ارتباط مناسب عاطفی با نوزاد والدین می تواند از دلایل کولیک باشد؛ زیرا نوزاد اضطراب و عصبانیت والدین را حس می کند و آن را با گریه نشان می دهد.

تحقیقات نشان داده است که تنها در 5%از کودکان علت اختصاصی برای کولیک وجود دارد. 

شواهد نشان می دهد که کولیک ناشی از ناتوانی کودک برای تنظیم گریه است. خلق و خوی حساس کودک موجب می شود که او با گریه کردن نسبت به محیط و تغییرهای آن واکنش نشان دهد و چون سیستم عصبی کودک تکامل لازم را ندارد؛ بنابر این، هنگامی که گریه را سر می دهد، نمی توان آن را مهار کرد، اما هنگامی که شیرخوار بزرگ می شود، می تواند گریه او را مهار کند.