مقالات قطعات سخت افزاری حتماً بخوانيد به درد بخور هستند

هنگام خريد ميکروفن، اغلب با حجم عظيمي از تبليغات مواجه مي‌شويم و بازه قيمت‌ها آنقدر متفاوت است که نمي‌توان از روي قيمت، ميکروفن بهتر را تشخيص داد. ميکروفن‌هاي زيادي در بازار وجود دارند كه هر کدام نيز فهرست بلندبالايي از ويژگي‌هاي خاص خود را دارند. در اين مقاله به اين‌ ويژگي‌ها و اهميت هر يك خواهيم پرداخت.


بزرگ‌ترين تفاوت در ميکروفن‌ها، شکل آنهاست كه بايد هنگام تصميم‌گيري براي خريد به ‌آن توجه داشت. اگر يک گيمر هستيد يا به‌دنبال يک دستگاه همه‌چيز تمام مي‌گرديد، هدست گزينه خوبي است. هدست‌ها هدفون‌هايي هستند که به ‌آنها ميکروفن نيز متصل شده است. کيفيت و راحتي هدفون‌ها و ميکروفن‌ها بسيار گسترده است و بايد نظرات زيادي را مطالعه کرد تا يک هدست خوب خريد.

اگر هدفون‌هاي فعلي‌تان خوب هستند يا به‌دنبال چيزي ارزان و ساده مي‌گرديد، بهترين گزينه ميکروفن دسکتاپ است. سادگي در اين ميکروفن‌ها آنچنان است که براي نصب، کافي است آن را روي ميز کامپيوتر خود بگذاريد و فيش آن را وصل کنيد.
اگر بخواهيد پادکست ضبط کنيد يا ضبط صدا براي‌تان اهميت ويژه‌اي دارد، بايد سراغ ميکروفن‌هاي حرفه‌اي برويد. اين ميکروفن‌ها بزرگ‌تر و سنگين‌تر هستند و طوري طراحي شده‌اند که يا در دست قرار بگيرند يا روي پايه ميکروفن (که خود هزينه‌اي جدا دارد). معمول‌ترين ميکروفن‌هاي حرفه‌اي يا از نوع ديناميک هستند يا از نوع کندانسور. ميکروفن‌هاي ديناميک معمولا بيشتر کار مي‌کنند و اگر خيلي مواظب وسايل الکترونيکي خود نيستيد، بهتر است سراغ آنها برويد چون ديرتر خراب مي‌شوند. ميکروفن‌هاي کندانسور، شکستني‌تر هستند اما به‌طور کلي در توليد صدا کيفيت بهتري دارند.
انواع ديگري از ميکروفن نيز وجود دارند که ممکن است در جاهاي خاصي به‌کمک شما بيايند. مثلا ميکروفن‌هاي گيره‌اي كه به لباس متصل مي‌شوند يا ميکروفن‌هايي که قرار است در سالن کنفرانس تعبيه شوند و صدا را از همه جهات دريافت مي‌کنند.
خوشبختانه براي اين‌که ميکروفن به کامپيوتر متصل شود، گزينه‌هاي زيادي موجود نيست؛ هر چند ميان همين گزينه‌ها نيز تفاوت‌هاي مهمي وجود دارد.

اتصال 5/3ميلي‌متري معمول‌ترين اتصال است و در بيشتر مواقع مي‌توان ميکروفن را مستقيما به سيستم (کامپيوتر خانگي، لپ‌تاپ و...) متصل ‌کرد، اما قابليت‌هاي آنبورد مادربردهاي لپ‌تاپ‌ها و کامپيوترها کيفيت خيلي بالايي ندارد بنابراين اگر مي‌خواهيد چيزي را ضبط و منتشر کنيد، بهتر است يک کارت صداي اختصاصي با ورودي 5/3اينچ تهيه کنيد.
اتصال USB نيز به‌تازگي جاي خودش را باز کرده و کامپيوترهايي که اتصال يو‌اس‌بي دارند مي‌توانند از اين نوع ميکروفن‌ها استفاده کنند و اگر بخواهيد چيزي را ضبط کنيد، با اين نوع ميکروفن‌ها نيازي به تهيه کارت صدا نداريد. ميکروفن‌هاي مبتني بر پورت يو‌اس‌بي هيچ مشکلي ندارند؛ مگر اين‌که تعداد پورت‌هاي يو‌اس‌بي شما خيلي کم شده باشد.
ميکروفن‌هاي حرفه‌اي از اتصال XLR استفاده مي‌کنند. اگر يک ميکروفن با اتصال اكس‌ال‌آر داريد، تبديل‌هاي اكس‌ال‌آر به يو‌اس‌بي و همچنين کارت‌هاي صداي تقريبا گران قيمتي در بازار وجود دارند که مي‌توانند اين پورت را به‌ کامپيوتر متصل کنند. اين گزينه‌ها البته کمي گران هستند ولي خريد يک ميکروفن اكس‌ال‌آر و تبديل آن به يو‌اس‌بي از خريد يک ميکروفن مستقل يو‌اس‌بي گران‌تر در مي‌آيد.
همچنين اگر خيلي اهل سيم نباشيد، ميکروفن‌هاي وايرلس نيز وجود دارند که از طريق امواج راديويي و يک دانگل يو‌اس‌بي به سيستم متصل مي‌شوند.
بسياري از ميکروفن‌ها حتي ارزان‌ترين آنها نيز تا حدي امکان رفع نويز را در خود دارند. اگر اتاق شما پر سر و صداست يا صداي فن کامپيوترتان آن را تبديل به موتور گازي کرده است، اين قابليت بسيار مناسبي است. البته براي اين‌که اين قابليت به‌خوبي براي شما به ‌کار گرفته شود، بهتر است پيش از خريد يک ميکروفن، نقدهاي مرتبط با آن را بخوانيد.

ميکروفن‌ها مي‌توانند طوري طراحي شوند که صدا را فقط از يک جهت بگيرند (ميکروفن‌هاي تک‌جهته) يا در تمام جهات (ميکروفن‌هاي تمام جهت). اگر در اتاق پر سر و صدايي مي‌خواهيد از ميکروفن استفاده کنيد، بهتر است ميکروفن‌هاي تک‌جهته تهيه کنيد ولي در جايي مثل يک کنفرانس بهتر است يک ميکروفن تمام جهت تهيه کنيد.

بسياري از ميکروفن‌ها پشت جعبه‌شان، فرکانس کاري خود را منتشر مي‌کنند (مثلا 40هرتز تا 16 کيلوهرتز). اين اطلاعات به‌‌خودي‌خود مفيد نيست و نمي‌توان يک ميکروفن‌ را بر اساس بازه بزرگي فرکانس آن بهتر ارزيابي کرد. صداي انسان معمولا در فاصله 85 تا 255هرتز نوسان دارد و ضبط اين صدا حتي از عهده ارزان‌ترين ميکروفن کامپيوتر نيز برمي‌آيد. البته اگر در حال ضبط حرفه‌اي هستيد، بهتر است اين گزينه را با دقت بيشتري مورد مطالعه قرار دهيد.

عوامل ديگري همانند حساسيت و امپدانس ورودي ميکروفن در انتخاب خريد تاثير دارند، اما در مقايسه با موارد بالا خيلي مهم نيستند. در انتخاب ميکروفن‌ها نيز مثل ديگر قطعات کامپيوتر بهترين وجود ندارد و بستگي به اين دارد که بخواهيد به ‌چه منظوري از ميکروفن استفاده کنيد و چه مقدار براي آن پول خرج کنيد.
وقتي ميکروفن را تهيه کرديد، بهتر است آن را بيازماييد تا مطمئن شويد بهترين کيفيت صدا را از آن مي‌گيريد. براي سيستم‌هاي ويندوز7 و ويستا، عمليات زير را انجام دهيد:

روي منوي استارت کليک کرده، عبارت sound را در باکس تايپ کنيد و برنامه Sound recorder را انتخاب کنيد. يک ضبط آزمايشي انجام دهيد و صداي ميکروفن خود را تست کنيد. اگر صداي ميکروفن شنيده نمي‌شد، خيلي بلند يا خيلي کم بود، روي آيکن بلندگو در System Tray کليک‌راست کرده و عبارت Recording Devices را انتخاب کنيد.
ميکروفن‌ در اين بخش نمايش داده خواهد شد و اگر صحبت کنيد، نوار کنار آن متناسب با بلندي صدا بالا و پايين مي‌رود. روي ميکروفن کليک‌راست کرده و Properties را انتخاب کنيد و حجم صدا را متناسب با نوار کناري زياد و کم کنيد. عمليات ضبط صدا را چندين بار تکرار کنيد تا بهترين کيفيت را دريافت کنيد.
در ويندوز اکس‌پي، روي آيکن حجم صدا در System tray کليک‌راست کرده و گزينهAdjust Audio Properties را انتخاب کنيد. به تب Voice برويد و گزينه Test hardware را کليک کنيد. خود ويندوز از شما مي‌خواهد چندين جمله را بخوانيد و صداي شما را تکرار مي‌کند و بعد متناسب با آن، حجم صدا را تنظيم مي‌کند.
در لينوکس (مانند اوبونتو) نيز يک پنجره ترمينال باز کنيد و دستور alsamixer را وارد کنيد. بررسي کنيد که آيا ورودي Mic حجم صداي قابل قبولي دارد يا خير. اگر نداشت، با کمک کليدهاي مکان‌نما گزينه Mic را انتخاب کنيد و حجم صدا را تا 50 بالا بياوريد. يک بار هم کاراکتر M را در کيبورد بزنيد تا مطمئن شويد که عدد 00 سبز رنگي زير نوار قرار دارد.
براي تست ميکروفن، به مسير برويد:
چند بار اين کار را تکرار کنيد تا نتيجه مطلوب را به‌دست آوريد.

براي ضبط صدا به ‌هر منظوري، از جمله پادکست، گزارش يا ديگر مقاصد ضبط، پيشنهاد مي‌شود از يک نرم‌افزار چند کاناله استفاده کنيد. آوداسيتي (Audacity) برنامه‌ مالتي‌پلت‌فرم و رايگان است که پيشنهاد مي‌شود.

وقتي برنامه را اجرا مي‌کنيد، صفحه خالي است و براي ضبط از ميکروفن کافي است روي دکمه دايره‌اي قرمز کليک کنيد. همچنين مي‌توان کانال‌هاي ديگري را به‌صورت موازي در کنار هم پخش کرد و مثلا موسيقي پس‌زمينه گذاشت يا صداي دو نفر را جداگانه ضبط کرد و سپس کنار هم گذاشت.
آوداسيتي نرم‌افزار بسيار مناسبي است که براي ويندوز، لينوکس و مک وجود دارد. مي‌تواند به‌فرمت‌هاي زيادي خروجي بدهد و يادگيري آن نيز زمان کوتاهي مي‌خواهد.
منابع