مهندسی شبکه مایکروسافت

قسمت بيست چهارم


انواع Trust:
ما در شبكه ها دو نوع رابطه trust داريم
1. two way transitive
2. one way non transitiveفرض كنيد يك شبكه داريم به نام A و يك شبكه به نام B و يك شبكه ديگر به نامC .اگر شبكه A به شبكه B اعتماد (TRUST) داشته باشد و شبكه B هم به شبكه A اعتماد (TRUST)داشته باشد. و شبكهB به شبكهC اعتماد (TRUST)داشته باشد و بلعكس. در نتيجه شبكه C هم كه در مجموعه آنهاست به شبكه A اعتماد خواهد داشت و بلعكس.
در نوع اول اين رابطه (trust) بين شبكه ها دو طرفه ميباشد. يعني تمام شبكه ها به هم trust دارند و رابطه دو طرفه با هم دارند.(به اين نوع رابطه كه به صورت اتوماتيك بين C و A هم ايجاد ميشود Transitive مي گويند.)
اما اگر ما اين رابطه را به صورت manual (دستي) ايجاد كنيم بين دو شبكه A و B و شبكه B با شبكه C در ارتباط نباشد.در اين صورت ديگر ارتباطي بين A وC به وجود نخواهد آمد.پس مي گوييم nontransitive است. يعني نوع دوم.اين رابطه يكطرفه ميباشد.


Short cut trust:
اگر در شبكه اي كه داراي چندين دومين است كه بخواهيم دو تا شبكه دومين به هم trust داشته باشند كه مسير كوتاه تري بپيمايند مي توانيم ايجاد shortcut trust كنيم.


Forest:
مجموعه اي از شبكه هاي domain tree يك forest را ميسازند.بين اعضاي forest ساختار نامگذاري به يك شكل نيست و ممكن است از يك نوع ساختار اسمي استفاده نشود. بين شبكه هايforest (مثلا دو شبكه forest) رابطه trust وجود دارد تا همه شبكه هاي دو مجموعه بتوانند از منابع همديگر استفاده كنند.

ويندوز سرور تا وقتي براي كار خاصي در شبكه در نظر گرفته نشده member server است ولي وقتي سرويسي رويش نصب شود نام سرور مربوطه را به خود مي گيرد. مثلا وقتي روي ويندوز سرور اكتيو دايركتوري و دومين كنترلر نصب شود از آن به عنوان DC ياد ميشود. يا وقتي سيستم فكس روي سرور راه اندازي شود فكس سرور خواهد بود .و وب سرور و . . .
براي ايجاد وب سرور و publish كردن وب سايت بايد سرويس IIS داشته باشيم.
نصب IIS:
ابتدا به control panel رفته و از قسمت add&remove programs در سمت چپ پنجره add windows components را باز مي كنيم و سرويس internet information services (IIS) را چك ماركش را مي زنيم.مم كن است براي نصب آن CD ويندوز هم لازم شود.
در ويندوز xp هم اين سرويس وجو دارد.
در تنظيمات وب سايت گزينه اي وجود دارد به نام All Unassigned كه وقتي دقيقا نمي دانيم IP آدرس وب سايت چي است اين گزينه را انتخاب مي كنيم. در شبكه هايي كه از DHCP استفاده ميشود و IPآدرس متغير است از اين قابليت استفاده ميشود.البته ميشود و بهتر است درDHCP براي وب سايت IPآدرس ثابت در نظر گرفت و set كرد. 
تمام فايل هاي مربوط به وب سايت در فولدري به نام home directory ذخيره ميشود.
نكته:براي اينكه وب سايت ما براي كاربران ناشناخته هم قابل بازديد باشد و username و password نياز نباشد بايد چك مارك allow anonymous access to this website در تنظيمات وب سايت برداشته شود.
براي اينكه وب سايت ما علاوه بر اينكه با IP آدرس با نام وب سايت هم قابل مشاهده باشد بايد در شبكه DNS داشته باشيم.


روش publish كردن چند وب سايت روي يك كامپيوتر:
1.using multiple IP
2. using single IP with multiple port
3.using DNS host header(1 port 1 IP)

در روش اول وب سرور ما چند تا IP بايد داشته باشد.و هر كدام از IPها را به يك وب سايت اختصاص مي دهيم.
ايراد اين روش اين است كه تعداد IP كه استفاده مي كنيم زياد است و هزينه بالا مي رود.

در روش دوم از يك IP با چند پورت مختلف استفاده مي كنيم.
Port: شماره اي است كه از طريق آن به كامپيوتر مقصد مي فهمانيم چه سرويسي از آن مي خواهيم. پورتهاي زيادي داريم از 1 تا 65535 يعني 216 پورت كه چند نمونه آن را مي نويسم:
پورت 443: براي وب سايت HTTPS است
پورت23: از اين پورت ميشود از طريق telnet در محيط cmd كامپيوتر هاي ديگر ،سوئيچ و .. را تنظيم كرد.
پورت 110: پورت pop3 گفته مي شود كه براي دريافت اي ميل استفاده ميشود. 
پورت 25: به نام پورت SMTP مي باشد و براي ارسال اي ميل استفاده مي شود.
پورت 8080: پورت پيش فرض ISA سرور است.
پورت 80: پورت مورد استفاده وب سايت است.
پورت 21: پورت مورد استفاده سايت هاي FTP است.
و ...
معمولا پورت هاي بالاي 1000 هميشه باز است و كسي استفاده نمي كند.
ايراد اين روش اين است كه بايد در انتهاي آدرس IP شماره پورت را اضافه كنيم پس بايد شماره پورتها را بدانيم و اين براي كاربرها مشكل است.

در روش سوم از يك IP و يك پورت استفاده مي شود كه بهترين روش است.در اين روش حتما بايد DNS داشته باشيم.كاربر نام وب سايت را مي گويد و از DNS مي پرسد و او IP وب سايت را مي دهد.

نكته: اين صرفا براي اطلاع است و هاستينگ وب سرور شرايط و امكانات خود را مي طلبد كه در اين مقوله نمي گنجد.