24 إبن آدم عندك ما يكفيك و تطلب ما يطغيك إبن آدم لا بقليل تقنع و لا بكثير تشبع
فرزند آدم، آنچه حاجت ترا رفع كند در دسترس خود دارى و در پى آنچه ترا بطغيان واميدارد روز ميگذارى، باندك قناعت نميكنى و از بسيار سير نميشوى.
25 أتاني جبريل فقال يا محمّد عش ما شئت فإنّك ميّت و أحبب ما شئت فإنّك مفارقه و اعمل ما شئت فإنّك مجزيّ به. و اعلم أنّ شرف المؤمن قيامه بالّليل و عزّه إستغناؤه عن النّاس .
جبريل پيش من آمد و گفت اى محمّد هر چه ميخواهى زنده بمان كه عاقبت خواهى مرد، هر چه را ميخواهى دوست بدار زيرا از آن جدا خواهى شد و هر چه ميخواهى بكن كه پاداش آن را خواهى ديد و بدان كه شرف مؤمن بپا خاستن شب است و عزت وى بى نيازى از مردم
26 أتاني جبريل فقال بشّر أمّتك إنّه. من مات لا يشرك باللّه شيئا دخل الجنّة قلت يا جبريل و إن سرق و إن زنى قال نعم قلت و إن سرق و إن زنى قال نعم قلت و إن سرق و إن زنى قال نعم و إن شرب الخمر.
جبريل پيش من آمد و گفت امت خود را بشارت بده كه هر كس بميرد و چيزى را با خدا شريك نسازد به بهشت ميرود گفتم اى جبرئيل و اگر دزدى كرده باشد و اگر زنا كرده باشد؟گفت آرى گفتم و اگر دزدى كرده باشد و اگر زنا كرده باشد؟گفت آرى گفتم و اگر دزدى كرده باشد و اگر زنا كرده باشد گفت آرى و اگر هم شراب خورده باشد
27 أتحبّ أن يلين قلبك و تدرك حاجتك؟إرحم اليتيم و امسح رأسه و أطعمه من طعامك يلن قلبك و تدرك حاجتك.
آيا دوست دارى دلت نرم شود و حاجت خود بيابى بر يتيم رحمت آور وى را بنواز و از غذاى خويش بدو بخوران تا دلت نرم شود و حاجت خود بيابى.
28 أتحسبون الشّدّة في حمل الحجارة إنّما الشّدّة أن يمتلي أحدكم غيظا ثمّ يغلبه.
آيا گمان ميكنيد نيرومندى در بردن سنگ است، نيرومند حقيقى آنست كه خشمگين شود و بر خشم خود غالب گردد.
29 إتّخذوا عند الفقراء أيادي فإنّ لهم دولة يوم القيامة.
با فقرا دوستى كنيد زيرا در روز رستاخيز دولتى بزرگ دارند.
30 أتدرون ما العضة؟. . نقل الحديث من بعض النّاس إلى بعض ليفسدوا بينهم.
آيا ميدانيد سخن چينى چيست؟ سخن چينى آنست كه سخنى را از كسان پيش ديگران نقل كنند و ميان آنها را بهم بزنند
31 أترك فضول الكلام و حسبك من الكلام ما تبلغ به حاجتك
از سخنان بيهوده چشم بپوش سخنى كه رفع حاجت كند ترا كفايت كند.
32 أتركوا الدّنيا لأهلها فإنّه من أخذ منه فوق ما يكفيه أخذ من حتفه و هو لا يشعر.
دنيا را بمردم دنيا واگذاريد زيرا هر كس از دنيا بيش از حد كفايت بر گيرد در هلاك خويش ميكوشد اما نميداند.
33 إتّق اللّه في عسرك و يسرك.
در سختى و سستى از خدا بترس
34 إتّق اللّه و لا تحقرنّ من المعروف شيئا و لو أن تفرغ من دلوك في إناء المستسقي و أن تلقى أخاك و وجهك إليه منبسط.
از خدا بترس و هيچ كار نيكى را حقير مشمار گر چه كار نيك منحصر باين باشد كه دلو خويش را در ظرف تشنهاى بريزى و برادر خود را با روى گشاده ملاقات كنى.
35 إتّق دعوة المظلوم فإنّما يسأل اللّه تعالى حقّه و إنّ اللّه تعالى لا يمنع ذا حق حقّه.
از دعاى مظلوم بپرهيز زيرا وى بدعا حق خويش را از خدا ميخواهد و خدا حق را از حق دار دريغ نميدارد.
36 إتّقوا اللّه واعد لوا بين أولادكم كما تحبّون أن يبرّوكم.
از خدا بترسيد و ميان فرزندان خود بعدالت رفتار كنيد همانطور كه ميخواهيد با شما بنيكى رفتار كنند.
37 إتّقوا دعوة المظلوم فإنّها تحمل على الغمام يقول اللّه تعالى و عزّتي و جلالى لانصرنّك و لو بعد حين.
از نفرين مظلوم بترسيد زيرا نفرين وى بر ابرها ميرود و خداوند مى گويد بعزت و جلال من سوگند كه ترا يارى ميكنم اگر چه پس از مدتى باشد.
38 إتّقوا الحجر الحرام في البنيان فإنّه أساس الخراب.
از استعمال سنگ حرام در ساختمان بپرهيزيد كه مايه ويرانى است.
39 إتّقوا فراسة المؤمن فإنّه ينظر بنور اللّه عزّ و جلّ.
از فراست مؤمن بترسيد كه چيزها را با نور خدا مينگرد.
40 إتّقوا الشّحّ فإنّ الشّحّ أهلك من كان قبلكم و حملهم على أن سفكوا دماءهم و استحلّوا محارمهم.
از بخل بپرهيزيد زيرا كه بخل پيشينيان را هلاك كرد و آنها را وادار كرد كه بخون يكديگر دست بيالايند و محارم خويش را حلال شمارند.
