12 إبدء بنفسك فتصدّق عليها فإن فضل شيىء فلأهلك فإن فضل شيىء عن أهلك فلذي قرابتك فإن فضل عن ذي قرابتك شيىء فهكذا و هكذا إبدء بمن تعول.
صدقه را از خويشتن آغاز كن اگر چيزى فزون آمد بكسان خود ده اگر از كسان تو چيزى فزون آمد بخويشان ده و اگر از خويشان نيز چيزى فزون آمد به ديگران ده و همچنين صدقه را از عيال خويش آغاز كن.
13 أبى اللّه أن يرزق عبده المؤمن إلاّ من حيث لا يحتسب.
خدا روزى بنده مؤمن خويش را از جائى كه انتظار ندارد ميرساند
14 إبدؤا بما بدأ اللّه به.
صدقه را از آنچه خداوند آغاز كرده است آغاز كنيد.
15 أبشروا و بشّروا من وراءكم أنّه من شهد أن لا إله إلاّ اللّه صادقا لها دخل الجنّة .
شما را مژده ميدهم و شما بديگران مژده دهيد كه هر كس شهادت دهد كه خدائى جز خداى يگانه نيست و بدان معتقد باشد وارد بهشت ميشود
16 أبغض الحلال إلى اللّه الطّلاق.
منفورترين چيزهاى حلال در پيش خدا طلاق است.
17 أبغض الخلق إلى اللّه من آمن ثمّ كفر.
منفورترين مردم پيش خدا آن كس است كه ايمان آورد و سپس كافر شود.
18 أبغض الرّجال إلى اللّه ألألدّ الخصم.
منفورترين مردان در پيش خدا مرد لجوج و ستيزه جوست.
19 أبغض العباد إلى اللّه من كان ثوباه خيرا من عمله: أن تكون ثيابه ثياب الأنبياء و عمله عمل الجبّارين.
منفورترين بندگان در پيش خدا كسى است كه جامه وى از كارش بهتر باشد، يعنى جامه او جامه پيمبران باشد و كار وى كار ستمگران.
20 أبغوني الضّعفاء فإنّما ترزقون و تنصرون بضعفاءكم.
ناتوان را پيش من آريد زيرا شما ببركت ناتوانان خود روزى مىخوريد و يارى مىشويد.
21 أبلغوا حاجة من لا يستطيع إبلاغ حاجته. فمن أبلغ سلطانا حاجة من لا يستطيع إبلاغها ثبّت اللّه قدميه على الصّراط يوم القيامة.
حاجت كسى را كه از ابلاغ آن ناتوانست ببزرگان برسانيد زيرا هر كس حاجت درمانده اي را ببزرگى برساند روز رستاخيز خداوند پاهاى وى را بر صراط استوار ميسازد.
22 إبن آدم أطع ربّك تسمّى عاقلا و لا تعصه فتسمّى جاهلا.
فرزند آدم!پروردگار خويش را فرمانبردار باش تا ترا خردمند خوانند و از فرمان وى بيرون مباش كه ترا نادان شمارند.
23 إبن آدم إذا أصبحت معافى في جسدك آمنا في سربك عندك قوت يومك فعلى الدّنيا ألعفاء .
فرزند آدم وقتى تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يكروز خويش را دارى جهان گو مباش.
