نگاهي کوتاه به شهرستان كرج

وجه تسميه و پيشينه تاريخي
در باره ي سرگذشت و علت نام گذاري اين محل روايت هاي گوناگوني وجود دارد. اما آن چه كه بيش تر اشاره شده،آن است که كرج به معني چاک و شكاف و نام رودخانه اي است كه از كوهستان شمال باختري (ري) جاري شده، بلوک شهريار و ساوجبلاغ را مشروب مي سازد. هم چنين نام دهي است در كنار اين رود كه پادشاه قاجار در آن جا کاخ ها و بناهاي عاليه بنا كرده است.
برخي مورخين و اديبان معتقدند كرج يک نام فارسي است و اهالي آن جا را «كره» مي نامند و قلعه اي به نام «فرزين» نزديک دروازه كرج است. سوابق تاريخي كرج نشان مي ‌دهد كه در عهد باستان و در دوران هخامنشي، ساساني و اشكاني، ‌تمدن پيشرفته‌اي دراين منطقه وجود داشته است. آثار تاريخي موجود چون پرستش گاه ها در اين خطه؛ يادآور خاطره باستاني آب و روشنايي (مهرآب) و جشن آب ريزان است كه همه ي اين اعتقادات به آب، يادآورنده عظمت باستاني ناحيه است. 
کرج تا دوره ي قاجاريه روستايي كوچک بر سر راه تهران ـ قزوين بوده تا اين كه فتح علي شاه قاجار قصري ييلاقي براي خود در حوالي آن ساخت كه هم اكنون به دانشكده ي منابع طبيعي و كشاورزي دانشگاه تهران اختصاص دارد. 
پس از روي كار آمدن سلسله ي پهلوي؛ كرج به عنوان يكي از شهرهاي نزديک تهران، مهاجران بسياري را به خصوص از استان هاي زنجان و آذربايجان شرقي پذيرفت. هم چنين احداث جاده چالوس، اجراي عمليات زيربنايي ذوب آهن، تهيه مقدمات نصب ماشين آلات، تاسيس كارخانه قند و ايجاد مدرسه عالي كشاورزي از جمله مهم ترين اقداماتي هستند كه سبب توسعه ي اين شهر در آن دوره شدند. توسعه كارخانه ها و مراكز مهم صنعتي باختر تهران، در امتداد جاده مخصوص كرج، توسعه شهر را تا آن جا پيش برد كه اولين بزرگ راه كشور به منظور اتصال هر چه بهتر اين شهر با تهران افتتاح شد. شهرستان كرج امروزه در همسايگي تهران با تبديل شدن به يكي از كلان شهرهاي ايران، جمعيت بسيار زيادي را در خود جاي داده است و از آباداني و رونق بسيار خوبي برخوردار است.