نگاهي كوتاهي به شهرستان بهار

مشخصات جغرافيايي
شهرستان بهار در 8 كيلومتري شمال باختري همدان و در مسير راه اصلي همدان – لالجين – كبودر آهنگ قرار دارد. بهار در 48 درجه و 26 دقيقه درازاي جغرافيائي و 34 درجه و 54 دقيقه پهناي جغرافيائي و ارتفاع 1700 متري از سطح دريا واقع است. آب و هواي منطقه بهار نسبتا سرد و خشك است. بهار از شمال به كبودرآهنگ، از جنوب به شهرستان همدان، از باختر و جنوب باختري به استان كردستان و شهرستان اسدآباد، و از خاور به بخش نهاوند محدود مي شود. رودخانه‌هاي‌فرجين و سيمين از مهم‌ترين رودخانه‌هاي منطقه است. برابر با سرشماري سال 1375 شهرستان بهار 635/127 نفر جمعيت داشته است. زبان اهالي بهار فارسي و تركي است و دين آن ها اسلام و مذهب شان شيعه است. مركز بخش سيمينه رود در مسير راه آسفالت درجه يك اصلي همدان – لالجين قرار گرفته و از اين طريق به طول 8 كيلومتر به سمت جنوب خاوري تا شهر همدان و به طول 5 كيلومتر به سمت شمال شرقي تا شهر لالجين فاصله دارد. هم‌چنين يك راه اصلي به سمت باختر كشيده شده كه بهار را به طول 10 كيلومتر به صالح آباد و از آن‌جا به طول 40 كيلومتر به مركز شهرستان اسد آباد مرتبط مي سازد. 
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
گفته مي‌شود وجه تسميه بهار به خاطر اسكان ايل بهارلو در اين منطقه است. بهار در گذشته مركز حكمرانان كردستان و لرستان بوده و در كتب قديم از آن به آبادي بسيار ياد شده است. هم چنين در يكي از اسنادي كه در مورد شهر بهار باقي مانده از بهار به عنوان قلعه اي كه در زمان سليمان شاه حاكم كردستان ساخته شده است، ياد شده است. در اوايل قرن پنجم هجري سلجوقيان عراق پايتخت خود را شهر همدان قرار داده بودند و نام قلعه بهار مرغزار قراتكين بوده است. خرابي‌هاي قلعه، در كوي قلعه شهر به نام دولت قلعه لي هنوز موجود است. بهار در طول تاريخ، چندين بار مورد هجوم واقع شده و اينك يكي از شهرستان هاي آباد استان همدان است.