سوره الاعراف - آیات 1 تا 11 به همراه معنی
یک شنبه 2 آبان 1389 11:02 AM
سوره الاعراف
المص «1» كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلاَ يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ «2» اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ «3» وَكَم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَآئِلُونَ «4» فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَن قَالُواْ إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ «5» فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ «6» فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِم بِعِلْمٍ وَمَا كُنَّا غَآئِبِينَ «7» وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ «8» وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَـئِكَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم بِمَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يِظْلِمُونَ «9» وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلاً مَّا تَشْكُرُونَ «10» وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلآئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ لَمْ يَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ «11»
المص « 1» اين كتابى [ با عظمت ] است كه به سوى تو نازل شده است ; پس نبايد در سينه ات از ناحيه [ تبليغِ ] آن تنگى و فشار باشد ، تا به وسيله آن مردم را بيم دهى ، و براى مؤمنان [ مايه ] تذكّر و پند باشد . « 2» آنچه را از سوى پروردگارتان به جانب شما نازل شده پيروى كنيد ، و از معبودانى غير او پيروى ننماييد ، ولى بسيار اندك و كم ، پند مي گيريد . « 3» چه بسيار شهرهايى كه اهلش را [ به سبب گناهانشان ] هلاك كرديم و عذاب ما در حالى كه شب يا نيم روز در استراحت و آرامش بودند ، به آنان رسيد ! ! « 4» زمانى كه عذاب ما به سويشان آمد ، اعترافشان جز اين نبود كه گفتند : قطعاً ما ستمكار بوده ايم . « 5» [ روز قيامت ] از كسانى كه پيامبران به سويشان فرستاده شده [ درباره پذيرفتن و نپذيرفتن رسالت پيامبران ] ، و از شخص پيامبران [ درباره تبليغ دين ] به طور يقين پرسش خواهيم كرد . « 6» بى ترديد براى آنان [ در آن روز ، عقايد ، اعمال و اخلاقشان را] از روى دانشى [ دقيق و فراگير ] بيان خواهيم كرد ; [ زيرا ] ما هيچ گاه از آنان غايب نبوده ايم . « 7» ميزان [ سنجش اعمال ] در آن روز حق است ; پس كسانى كه اعمال وزن شده آنان سنگين و با ارزش باشد ، رستگارند . « 8» و كسانى كه اعمال وزن شده آنان سبك و بى ارزش باشد ، به سبب اينكه همواره به آيات ما ستم مي ورزيدند ، به خود زيان زده [ و سرمايه وجودشان راتباه كرده ]اند . « 9» و شما را در زمين جاى داديم ، و در آن براى شما وسايل و ابزارزندگى قرار داديم ، ولى بسيار اندك و كم ، سپاس مي گزاريد . « 10» و شما را آفريديم ، سپس شما را صورت گرى كرديم ، آن گاه به فرشتگان گفتيم : بر آدم سجده كنيد ; بى درنگ همه سجده كردند ، جز ابليس كه از سجده كنندگان نبود . « 11»
