آیا با این وصف، ازدواج که تنها مجرای مشروع برای تشکیل خانواده است و خانواده که بهترین و یگانه‌ترین محل برای تأمین سه نیاز انسان یعنی تمتع جنسی، تمنای عاطفی و تعهد انسانی است، در دفاع از خود تنها نمی‌ماند و در محاصره مشکلات رها نمی‌شود مگر نه آن که جامعه لایق، از خانواده‌های لایق تشکیل می‌شود، مگر نه آن که تشکیل خانواده شخصی‌ترین تصمیم انسان است که آثار مهمی در اجتماع به دنبال دارد. پس چرا نسبت بـه ایـن موضـوع ایـن قـدر بی‌تـوجه شـده‌ایم؟ حـال اگـر مهمتـرین‌ها و ضروری‌ترین‌ها در حاشیه تصمیم‌گیری‌های کلان جامعه قرار گرفته این دیگر خود رنجش مضاعفی است که باید بر آن بسی تأسف خورد.

امروز ازدواج جوانان برای ما، غیر از نیاز مبرم این قشر وضرورت پاسخ‌دهی به آن، به یک حیثیت ملی بَدَل شده که حفاظت از ذخائر انسانی و پاسداشت اخلاق و ارزش‌ها به تصمیم گیری درست در این موضوع ربط دارد تا همواره به ایجاد یک جامعه سالم همراه با استقلال فرهنگی و خودکفایی اقتصادی و حفظ مشخصه‌های ایدئولوژیک نزدیک و نزدیک‌تر گردیم، این موضوع بیش از پیش این اندیشه را تقویت می‌کند که با راه اندازی « نهضت ملی ازدواج » و تدوین یک برنامه پنج ساله خاص است که می‌توانیم به همگرایی نظری – آزاد سازی انرژی – شناخت توانمندی و نیاز مندی – شناخت موانع فرهنگی و مادی و تلاش علمی کاربردی و در نهایت توسعه و تحکیم ازدواج برسیم ما در موضوع ازدواج جوانان «بماهو» جوانان، با یک مطالب عمومی مواجه‌ایم که عبارت از فرهنگ سازی و آسان‌سازی «امر ازدواج» و روان‌سازی، ساده‌سازی «مراسم ازدواج» می‌باشد.

اما اگر بخواهیم به موضوع ازدواج دختران بطور خاص بپردازیم آن‌گاه خواهیم دید که علاوه بر مشکلات عمومی ازدواج جوانان، در موضوع دختران با مسائل دیگری نیز روبرو هستیم. در مقوله ازدواج دختران ما حقیقتاً هم دچار گرفتاری‌های طبیعی هستیم و هم دچار گره‌های تحمیلی. در این باب اولین دسته مشکلات در حوزه فرهنگ جای گرفته‌اند. این دسته از مشکلات که عمدتاً نگرشی و فکری هستند از نوع نگاه به جامعه زنان و نوع انتظارات از ایشان آغاز می‌شود و تا سوء عملکرد و رفتار قد می‌کشد که باید بر این چرخه، طرح اطلاعات غلط یا غیر لازم را که دستمایه بسیاری از سوء تعبیرها و سوء استفاده‌ها می‌شود، افزود، در حالی که یکی از توصیه‌‌های دینی ما در مقوله طرح اطلاعات این است که اولاً ارائه اطلاعات خلاف واقعیت نباشد؛ ثانیاً ارائه اطلاعات خلاف مصلحت نباشد.

لذا امام علی(ع) می‌فرماید: «لا تقل ما لا تعلم» آنچه را نمی‌دانید و علم ندارید نگوئید و در ادامه می‌فرماید: «بل لا تقل کل ما تعلم» بلکه همه آنچه را هم که می‌دانید نگوئید؛ زیرا ضرورت «طرح گفته‌ها» و ظرفیت «درک شنیده‌ها» خود مسئله مهمی است، برای روشن شدن مطلب به طرح مرموزانه. نتایج یک بررسی پژوهش نما اشاره می‌کنیم که طی سال گذشته در یکی از مطبوعات کشور اعلام گردید آمار دختران بیش از پسران است و چه مسئولانی هم که با باور یکجا این مطلب! و با طرح مکرر آن به آثار سوء این موضوع دامن زدند، در حالی که در حاقّ واقع و در محاسبه جمعیت دختران و پسران آن هم در یک پروسه زمانی ۲۵ ساله، قریب به ۴۴۰ هزار نفر پسر از دختر بیشتر است. یعنی برای این رقم از دامادها، عروسی نیست که در کنارشان قرار گیرد.[۱] حال با فرض نادیده گرفتن این واقعیت که پسرها از دخترها بیشترند و با فرض این مطلب که دختران از پسران بیشتر باشند؛ آیا طرح این مسئله و پخش آن به عنوان یک خبر یا نتیجه یک پژوهش، کمکی به وضعیت ازدواج و حل مشکلات جوانان کرد؟ آیا جز نگران کردن دختـران، پاییـن آوردن قـدرت چانـه‌زنی خانواده‌ها در بـالا بـردن شتـاب و سـرعت تصمیم‌گیری در امر ازدواج، نگران کـردن جامعه زنـان و رها کردن ایشـان در حـل شخصی نگرانی‌ها از طرق غیرمعقول و غیرمعفوف، زمینه‌سازی برای ظلم‌های فرهنگی- فیزیکی به حرمت و کرامت زنان و کمک نقدی! به افزایش یک قشر نوظهور در جامعه دختران که علیرغم پاکی و جوانی این دوران، به تبرّج و جلوه‌گری در کوچه و خیابان می‌پردازند، منجر به اصلاح و اقدامی گردید؟ طرح اینگونه اطلاعات به دور از واقعیت و مصلحت، جز رواج روحیه تنوع‌طلبی در مردان چه دستاوردی خواهد داشت؟ متأسفانه در جامعه ما موضوع پخش اطلاعات از هر منبع با هر درجه حساسیت و با برخورداری از هر میزان وثوق و حقیقت‌مندی، از جمله موضوعات رهایی است که هیچ شورای عالی نظارتی بر امر انتشار اطلاعات که به راحتی می‌تواند کشتی جامعه را به این سو و آن سو متلاطم کند؛ مراقبت ندارد. آیا وقت آن نرسیده تا با موضوعاتی با این درجه از اهمیت، دلسوزانه‌تر و عاقلانه‌تر برخورد کنیم؟ به هر حال مقوله ازدواج دختران با گرفتاری‌های مختلفی روبروست که برخی به اشکالات درونی و ذهنی و بعضی به مشکلات بیرونی و عینی برمی‌گردد.

در موضوع ازدواج دختران محورهای متعددی قابل طرح و بررسی است. در محور فرهنگی نگاه به زن و پالایش این نگاه از خرده فرهنگ‌های غلط و محاورات ناپسند و رساندن جامعه مردان به خط کرامت که منجر به پاسداشت کرامت زنان خواهد شد از جمله موضوعات مهمی است که باید توسط مراکز تعلیمی و تبلیغی کشور پیگیری شود. چه آنکه رسول خدا (ص) فرمودند: برای بازشناسی مردان کریم و بزرگوار از مردان غیر کریم و ارجمند نه به علم و عبادت و قدرت و موقعیت ایشان بلکه به برخوردشان با زنان نظر نمائید که مردان گرامی نفس‌، با زنان گرامی برخورد می‌کنند و نفوس لئیم نیز افکار بایسته و رفتار شایسته‌ای درباره زنان ندارند.