نهضت امام خمینی

عاشورا هم عارفانه هم فقيهانه
امام خميني (ره) مجذوب عشق حسين (ع) بود. از يادها نمي‌رود که در حسينيه جماران به هنگام محرم به احترام سيدالشهداء بر صندلي مي‌نشست، اشکش جاري و شانه‌هايش متلاطم بود و سينه‌زن، نوحه‌خوان حسينيه را همراهي مي‌کرد. از امام خميني (ره) هيچ کتابي در تفسير نهضت سيدالشهداء بر جاي نمانده است. با اين حال زياده‌روي نيست اگر گفته شود در احياء ياد و راه حسين (ع)، همچون او هيچکس توفيق نيافته است.
خميني آنگونه زيست که اگر قرار باشد براي چهره آسماني حسين (ع) و براي تقريب به ذهن از مشي او نمونه‌اي و آينه‌داري صادق بيابيم؛ بي‌درنگ به سراغ امام خميني خواهيم رفت. شيعه در تاريخ، حسرت به دل مانده بود که اي کاش در کربلا حضار بود و حسين (ع) را ياري مي‌نمود و خميني بر اي بسياري يادآور کربلا بود. از همين رو منتظران، فرصت را غنيمت شمردند و به عشق حسين (ع) به ياري خميني برخاستند.