اسباب بازي هاي آينده خراب کن 

انتخاب اسباب بازي يکي از مهم ترين دغدغه هاي والدين بايد باشد چرا که يک کودک از طريق اسبب بازي و در خلال بازي بسياري از نکته ها را مي آموزد که ممکن است از ديد پدر و مادر مخفي بماند.

اثرات منفي و پنهان اسباب بازي

اثرات پنهان اسباب بازي مي تواند از طريق شکل، رنگ، اندازه، طرح ، زمينه و نوع کار با وسايل به صورت غيرمستقيم به کودک القا شود. اثر مخرب اسباب بازي بيشتر از اين نوع است يعني ممکن است خوش آيند و مطلوب باشد و حتي بزرگ ترها را نيز خوش حال و سرگرم کند ولي کارکرد پنهان و نهفته اين وسيله، بسيار آسيب زا باشد.

بايد توجه کرد که بيشترين آثار منفي اسباب بازي و بازي هاي رايانه اي، به محتوا و کارکرد پنهان آنها مربوط است. از اين رو نمي توان کودک را در انتخاب هر نوع برنامه تفريحي و بازي رايانه اي آزاد گذاشت. حال به چند نمونه از اثرات پنهان اسباب بازي ها اشاره مي شود، که به شرح ذير مي باشد.

الف) اسباب بازي، وسيله تهاجم فرهنگي:

بيشتر اسباب بازي موجود در بازار يا وارداتي است و يا تقليدي که با اهداف، معيارها و کارکردهاي ويژه اي ساخته شده و به تدريج بر ذوق، سليقه و هنجارهاي رفتاري کودک ما تأثير مي گذارد. اگر با ديدي وسيع به پي آمدهاي تربيتي اسباب بازي کودکان و بازي هاي رايانه اي نگاه کنيم، در مي يابيم که چگونه کودک ما تحت هجوم انواع ضد ارزش ها، الگوها و هنجارها، شيوه لباس پوشيدن، سبک آرايش و... قرار مي گيرد.

 بسياري از اسباب بازي موجود در بازار، وسيله تهاجم فرهنگي است و آثار و پي آمدهاي تربيتي نامطلوبي را به همراه دارد.

ب) اسباب بازي و خشونت و پرخاشگري کودک:

اسباب بازي جنگي مانند تفنگ، مسلسل، هفت تير، شمشير، خنجر، نارنجک، نقاب، دست بند ، خودرو پليس، به پرخاشگري و خشونت بيشتر در کودک مي انجامد. کودک را به ستيزه جويي عادت مي دهد و باعث برون ريزي و ابراز خشم در برابر محيط پيرامون و اطرافيان مي شود و نتيجه آن عدم تحقق صحيح و کامل فرآيند اجتماعي شدن يا دست کم، بروز اشکال هايي در اين فرآيند است.

ج) بازي هاي رايانه اي و ايجاد اختلال هاي جسمي در کودک و نوجوان:

در سال 1980، بازي هاي ويدئويي کودکان چنان رواج يافت که پزشکان، ناراحتي دست را «عارضه مهاجمان فضايي» ناميدند و به افراط در بازي هاي ويدئويي نسبت دادند. پي آمدهاي تربيتي و آسيب هاي بازي و اسباب بازي، تنها دغدغه ما نيست. بلکه در کشورهاي غربي و اروپايي نيز پژوهش هاي زيادي در اين باره انجام شده است و نتايج نشان مي دهد که تعداد زيادي از خانواده ها از اين که علاقه شديد به بازي هاي ويدئويي مي تواند بر رشد کودکان آنها پي آمدهاي منفي داشته باشد ، نگران اند.

اين قبيل اسباب بازي ها کودک را با رفتارهاي ناپسند اجتماعي مانند قتل، آدم ربايي، دزدي و جنايت آشنا مي کند و بر سازگاري و روابط اجتماعي او به شدت تأثير مي گذارد. اسباب بازي جنگي به کودک چنين وانمود مي کند که جنگ، تفريح و سرگرمي و بازي است.

د) اسباب بازي و انتقال ارزش هاي منفي به کودک:

با وجود آن که بازي و اسباب بازي در پرورش رواني و تقويت روحيه اجتماعي کودک نقش مهمي دارد ، در صورتي که با ارزش هاي فرهنگي و اصول روان شناسي سازگار نباشد ، نتيجه مطلوب از آن به دست نمي آيد. در جامعه ما که زير ساخت هاي فرهنگي آن را باورهاي مذهبي تشکيل مي دهد و انتظار مي رود دختر و پسر (زنان و مردان آينده) با حفظ عفاف و ايمني وارد جامعه شوند، وجود عروسک هاي نيمه عريان، چه آثار و پي آمدهايي براي کودک مي تواند داشته باشد؟

يکي از پي آمدهاي تربيتي اين گونه عروسک ها، آن است که کودک مي کوشد خود را در نقش همان عروسک ظاهر سازد. همچنين زماني که دختري با عروسکي بازي مي کند، به نحوه آرايش و لباس پوشيدن او پي مي برد. اين عروسک ها همچنين به طور ناخودآگاه بچه ها را نسبت به حجاب بي تفاوت مي کند. انقال ارزش هاي منفي به کودک، حتي مي تواند از طريق شکل، رنگ، اندازه، طرح، زمينه و نوع کار با اسباب بازي به صورت مستقيم و غيرمستقيم ايجاد شود.

ه) بازي و اسباب بازي و القاي مفاهيم جنسي به کودک:

يکي از مهم ترين دستاوردهاي تبليغاتي دهه هاي اخير، ادغام موضوعات جذاب، پرکشش و هيجان انگيز در يکديگر است تا به اين ترتيب بر قدرت و تأثير گذاري و جذب مشتري افزوده شود. طرز تفکر غالب، در فرهنگ امروز غرب، آن است که در همه زمينه ها از انگيزه هاي جنسي استفاده شود. اين نگرش حتي به دنياي پاک، بي آلايش، معصومانه و دوست داشتني کودک نيز وارد شده است. طراحان بازي هاي رايانه اي با بهره جويي از جوهره تبليغات معاصر و امکانات نرم افزاري که براي تأثير گذاري و نفوذ قابليت هاي بالايي دارد، با ادغام مسايلي مانند: برهنگي و خشونت، برهنگي و ماجراهاي عاشقانه، برهنگي و ماجراهاي علمي، در پي جذاب کردن هر چه بيشتر توليد فرهنگي خود هستند و اين براي کشورهاي جهان سوم، به ويژه کشورهاي اسلامي که بيشتر مصرف کننده اند، آسيب هاي فرهنگي جبران ناپذيري به همراه دارد.

آن چه بيان شد، فقط گوشه هايي از پي آمدهاي تربيتي اسباب بازي ها بود. اگر بخواهيم بازي و اسباب بازي کودکان را در مسير سالم و مثبت هدايت کنيم و کودکان و نوجوانان ما کمتر قرباني اهداف شوم سازندگان و توليد کنندگان اسباب بازي و بازي هاي رايانه اي شوند ، بايد تلاش گسترده، هماهنگ و بلند مدتي را آغاز کنيم.

پدر ومادر هاي تبياني: به طور حتم ما نمي توانيم منتظر اقدامات بلند مدت شويم و تربيت کودکانمان را به دست وارد کننده ها و سود جويي کارخانه ها بسپاريم ، پس خودمان بايد از همان ابتدا براي بازي فرزندانمان که مهم ترين کار آن هاست برنامه داشته باشيم و سليقه ي آن ها را با انتخاب اسباب بازي هاي داخلي و يا خارجي سالم جهت دهي کنيم.