مقالات امور دام و آبزیان

اين تحقيق به منظور تعيين اثر انرژي و پروتيين قابل متابوليسم بر خصوصيات الياف بزغاله هاي نر راييني با وزن زنده 17.5 ±2.5 كيلوگرم و سن حدود هفت تا هشت ماه، با 25 جيره غذايي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي به روش فاكتوريل با پنج سطح انرژي قابل متابوليسم و پنج سطح پروتيين قابل متابوليسم (5×5)، با سه تكرار انجام شد. جيره هاي غذايي بزغاله ها با استفاده از جداول استاندارد غذايي AFRC سال 1998 متوازن شدند. در ابتدا و انتهاي آزمايش كل الياف بدن چيده، و از ناحيه پهلوي سمت چپ بزغاله ها نمونه اي براي اندازه گيري خصوصيات كمي و كيفي الياف برداشته شد. نتايج اين پژوهش نشان داد: ميانگين رشد كرك بزغاله ها به ترتيب برابر 5.27، 4.30، 4.09، 4.01 و 4.10 گرم در روز براي سطوح انرژي يك تا پنج بود، بالاترين سطح انرژي جيره ها (11.1) باعث افزايش معني دار كرك توليدي روزانه شد (P<0.01) و بهترين عملكرد را نشان داد. پروتيين قابل متابوليسم جيره نيز، اثر معني داري (p<0.05) بر روي ميزان رشد كرك داشت كمترين مقدار رشد روزانه 3.72) گرم) مربوط به پايين ترين سطح پروتيين قابل متابوليسم در جيره ها بود. قطر، طول و درصد كرك توليدي تحت تاثير سطوح انرژي و پروتيين قرار نگرفت. با توجه به نتايج به دست آمده از اين پژوهش، اگر منظور از پرورش بزغاله ها فقط توليد كرك باشد مقادير 11.10 مگاژول انرژي قابل متابوليسم و 7.58 درصد پروتيين قابل متابوليسم در هر كيلوگرم ماده خشك جيره پيشنهاد مي گردد.

 نسخه قابل چاپ