مقالات امور دام و آبزیان

به منظور بهبود منابع بالقوه ذخاير طبيعي ماهي سفيد در جنوب درياچه خزر، توليد بچه ماهيان مقاوم و درشت تر در محيط هاي بسته در يك زمان نسبتا كوتاه، نيازمند تعيين احتياجات غذايي به ويژه ميزان پروتيين آن مي باشد. با توجه به اينكه تاكنون مطالعات جامعي بر روي نيازهاي غذايي بچه ماهي سفيد صورت نگرفته است؛ از اين رو يك آزمايش تغذيه اي به مدت 8 هفته بر روي بچه ماهيان 2 گرمي جهت دستيابي به تعيين پروتيين مطلوب صورت گرفت. در اين آزمايش سه تيمار در سطوح پروتييني 25، 30، 35 درصد و سه تكرار براي هر يك با انرژي قابل هضم (DE) ثابت 3400 كيلوكالري در كيلوگرم براي هر يك از تيمارها در نظر گرفته شد. همچنين تعداد 180 قطعه بچه ماهي سفيد با ميانگين وزني 2± 0.6 گرم در قالب طرح كاملا تصادفي انتخاب و بين 9 عدد مخزن فايبرگلاسي 400 ليتري كه با 300 ليتر آب تازه پرشده بود و روزانه 60 درصد آب تعويض مي شد. توزيع گرديدند.
معيارهاي شاخص رشد مانند افزايش وزن يا رشد مطلق (WG)، درصد رشد نسبي (RGR)، ضريب تبديل غذا (FCR)، نسبت بازده پروتيين (PER) و درصد بقا در هر يك از تيمارها مقايسه شد. نتايج به دست آمده نشان دادند كه با افزايش ميزان پروتيين در تيمارها، شاخص معيارهاي رشد مانند افزايش وزن و درصد رشد نسبي بهبود يافته و اختلاف معني داري را نشان مي دهند (p>0.05)، ساير شاخص هاي رشد نظير ضريب تبديل غذا و نسبت بازده پروتيين بين تيمار 1 و 2 اختلاف معني داري را نشان نمي دهند (p<0.05) اگر چه بين آن ها با تيمار 3 يا پروتيين 35 درصد اختلاف معني دار مي باشد. درصد بقا در تيمارها داراي اختلاف معني داري نيستند (p<0.05). لاشه بدن بچه ماهي سفيد به لحاظ تركيبات مواد مغذي بين تيمارهاي 1 و 2 داراي اختلاف معني دار نمي باشند (p<0.05) اگر چه بين آن ها با تيمار 3 اختلاف معني دار است (p>0.05).

 نسخه قابل چاپ