مقالات امور دام و آبزیان

دراين مطالعه سه روش متفاوت خوراندن آغوز مورد بررسي قرار گرفته تا مناسبترين آنها مشخص شود. در اين پژوهش، تعداد 45 راس گوساله نوزاد در سه گروه 15 راسي انتخاب شدند. گوساله هاي مورد نظر در سه گروه طور ي تقسيم شدند تا از نظر تعداد زايش مادرانشان و نيز ماه تولد تا حد ممکن متوازن باشند. در گروه 1 گوساله ها بعد از تولد به جايگاه انفرادي منتقل شده و آغوز را به ميزان 2.5 ليتر هر 12 ساعت يک بار به مدت 48 ساعت توسط بطري پستانکدار دريافت مي کردند. گوساله هاي گروه 2 در کنار مادر ابتدا 2.5 ليتر آغوز توسط بطري پستانکدار دريافت کرده و سپس تا زمان نمونه گيري (48 ساعت بعد از تولد) در کنار مادر باقي مي ماندند و تغذيه آنها مستقيما ا ز پستان مادر انجام مي شد. در گروه 3 گوساله ها در کنار مادر باقي مي ماندند و تنها به آنها کمک مي شد تا در کوتاه ترين زمان ممکن تغذيه و اخذ آغوز را از پستان مادر شروع نمايند. 48 ساعت بعد از تولد نمونه خون از وريد و داج اخذ و پس از انتقال به لوله آزمايش بدون ماده ضد انعقاد به آزمايشگاه منتقل مي شد. جهت اندازه گيري ميزان پروتيين تام سرم خون از روش بيوره و به منظور تعيين مقادير بتاگلوبولين و گاماگلوبولين سرم خون از روش الکتروفورز استات سلولز استفاده شد. بيشترين ميزان پروتيين تام سرم خون و نيز مقادير بتاگلوبولين و گاماگلوبولين سرم خون در گوساله هاي گروه 1 اندازه گيري شد. کمترين مقادير ميانگين پروتيين تام، بتاگلوبولين و گاماگلوبولين سرم خون نيز به ترتيب در گروه هاي 2، 3 و 3 تعيين گرديد. آزمون آناليز واريانس نشان داد که مقادير پروتيين تام و گاماگلوبولين سرم خون واجد اختلاف معني دار در بين سه گروه مي باشد(P<0.05). نتايج حاصل از آزمون دانکن مشخص کرد که ميزان پروتيين تام سرم خون بين گروه هاي 1 با 2 و نيز 1 با 3 و گاماگلوبولين سرم خون بين گروه هاي 1 با 3 واجد اختلاف معني دار مي باشند (P<0.05).

 نسخه قابل چاپ