مقالات امور دام و آبزیان

به منظور بررسي عملكرد شش آميخته تجارتي موجود در ايران (راس، آربورايكرز، كاب، لوهمن، هوبارد و آرين) آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي با 4 تكرار و 20 مشاهده در هر تكرار به مدت 42 روز در شرايط پرورشي مشابه و يكسان (جوجه يك روزه از مادران همسن، تغذيه و مديريت پرورش يكسان) اجرا شد. صفات مورد مطالعه شامل افزايش وزن، خوراك مصرفي، ضريب تبديل غذايي، درصد تلفات و ضريب كارايي توليد به صورت دوره اي و متوسط افزايش وزن زنده و ضريب تبديل در هفته 1 تا 6 بود. نتايج تجزيه و تحليل آماري صفات مورد بررسي نشان داد كه ميانگين افزايش وزن هفتگي كل دوره بين آميخته ها معني دار بود (p<0.01). افزايش وزن آميخته كاب نسبت به ديگر آميخته ها بالاتر بود در حالي كه آربوراكر داراي پايين ترين وزن در پايان دوران پرورشي داشت. ميانگين خوراك مصرفي در كل دوره در سطح (p<0.05) معني دار بود. آميخته راس پايين ترين و هوبارد داراي بالاترين سطح خوراك مصرفي نسبت به ديگر آميخته ها بودند. ضريب تبديل غذايي در دوره هاي رشد، پاياني و كل دوره معني دار بود (p<0.01). ضريب تبديل غذايي در آميخته كاب بهتر و هوبارد بالاتر نسبت به ديگر آميخته ها بود. درصد تلفات در بين آميخته ها معني دار نبود. ضريب كارايي توليد كه نسبتا يك شاخص ارزيابي جامع تري (در برگيرنده اكثر شاخص هاي مهم توليد عملكرد) مي باشد در آميخته كاب بالاتر از ساير آميخته ها بوده است. بررسي روند سرعت رشد (افزايش وزن هفتگي) و ضريب تبديل تمامي آميخته ها نشان داد كه ادامه رشد از 6 هفتگي به بعد داراي مزيت نسبي كمتري مي باشد. ارزيابي كيفيت لاشه نشان داد كه تفاوت معني داري بين نسبت لاشه (به كل وزن زنده قبل از كشتار) و اندام اصلي تشكيل دهنده لاشه (نسبت سينه و ران به كل لاشه) در آميخته هاي مختلف وجود نداشت. درصد چربي حفره بطني در آميخته راس كمتر و در آميخته لوهمن بيشتر از ساير آميخته بود. ارزيابي شيميايي لاشه نشان داد كه آميخته هوبارد داراي كمترين سطح درصد چربي و بيشترين سطح درصد پروتيين در بين آميخته ها مي باشد. در ضمن آميخته آربورايكرز داراي بيشترين سطح درصد چربي و آميخته راس داراي پايين ترين سطح درصد پروتيين در لاشه مي باشند.

 نسخه قابل چاپ