مقالات امور دام و آبزیان

در اين پژوهش چند شكلي (Polymorphism) تعدادي از پروتيين هاي آنزيمي و غيرآنزيمي پلاسما و گلبول قرمز خون و تنوع صفات مورفولوژيك مرغان بومي عمومي، گردن لخت، لاري، مرندي سفيد، مرندي سياه، و نژاد نيوهمشاير بررسي شدند، تا علاوه بر تنوع چند شكلي پروتيين ها، ايزوزايم ها (Isozymes) و صفات مورفولوژيك، تغييرات فراواني فنوتيپ ها و ژن هاي اين پروتيين ها (آنزيمي و غيرآنزيمي) و صفات مورفولوژيك برآورد گردد. نمونه ها از مرغان موجود در بخش تحقيقات طيور موسسه تحقيقات علوم دامي به طور تصادفي انتخاب و صفات مورفولوژيك؛ شكل تاج (لوكوس هاي P, R)، رنگ لاله هاي گوش (Earlobe)، رنگ پر (لوكوس هايS, I, E, B) و رنگ ساق پا (لوكوس هاي Id) ثبت گرديدند. نمونه هاي خون جمع آوري و با استفاده از ژل نشاسته و يا پلي آكريلاميد براي آنزيم هاي آلكالين فسفاتاز-1 (Akp-1)، آلكالين فسفاتاز-(Akp-2)2، آميلاز (Amy-1)، استراز-1 (Es-1)، استراز-8 (Es-8) و استراز– دي (Es-D) و پروتئين هاي آلبومين (AIb)، پيش آلبومين (Pa-1)، فراآلبومين (Pas)، ترانسفرين (Tf) و هموگلوبين-1 (Hb-1) الكتروفورز شدند. فراواني فنوتيپ ها و ژن هاي 11 لوكوس پروتئين هاي مزبور و هفت لوكوس صفات موروفولوژيك برآورد گرديدند. در بين 18 لوكوس بررسي شده، فقط لوكوس آلبومين در همه گروه ها يك شكلي بود و Es-D براي اولين بار درمرغ، در جمعيت مرندي سفيد به صورت چند شكلي مشاهده شد. فراواني فنوتيپ ها و ژن ها بين گروه هاي مختلف نيز مقايسه شدند. در سيستم Akp-1 تعداد نوار F نسبت بهS  بسياركم بود. گردن لخت با داشتن 9.2% نوار از نوع F كمترين تعداد را نشان داد. جمعيت هاي لاري، نيوهمشاير و مرندي سفيد هر يك با داشتن 1، 2 و 9(+) تنها نشان دهندگان اين نوار بودند. در سيستم Amy-1 فنوتيپ CC اصلا مشاهده نگرديد و فنوتيپ هاي AC و Aa به تعداد بسيار اندكي در گردن لخت، لاري و مرندي ظاهر گشتند، در حاليكه فراواني فنوتيپ BB و AB در همه گروه ها، نسبت به ساير فنوتيپ ها در حد نسبتا بالا ديده شد. در سيستم Es-1 فراواني نوع BB در همه گروه ها نسبت به ساير انواع فنوتيپ نسبتا بالا بود. مرندي سفيد از نظر داشتن انواع فنوتيپ نسبت به ساير گروه ها تنوع بيشتري نشان داد. فنوتيپ BB، در Es-8 با فراواني زياد در همه گروه ها ديده شد. در حالي كه فنوتيپ AA به تعداد بسيار اندك فقط در مرندي سفيد مشاهده گرديد. همه افراد گروه هاي عمومي، گردن لخت و نيوهمشاير براي سيستم Pas از نوع فنوتيپ AA بودند، ولي بقيه گروه ها تعداد كمي فنوتيپ aa را نشان دادند. در سيستم AA, Pa-1 بيشترين فنوتيپ را در گروه هاي مختلف نشان داد. در صورتي كه فنوتيپ BB به تعداد اندكي فقط در گروه مرندي سفيد ديده شد. ترانسفرين BB در مرغان بومي ايران و نيوهمشاير پردومينانت شناخته شد. تعداد كمي از ترانسفرين AB و AA فقط در گردن لخت ديده شد. هر دو سويه مرندي نيز تعداد بسيار كمي از فنوتيپ BC را نشان دادند. در سيستم Hb-1، فنوتيپ AB بيشترين فراواني را در گروه هاي مختلف نشان داد و فنوتيپ AA اصلا مشاهده نگرديد و BB نيز در تعداد بسيار اندكي پديدار شد. فرواني آلل هاي، Es-Es-1^B8^B و akp در همه گروه ها در حد بسيار بالا بود. در حالي كه اختلاف فراواني آلل هاي مربوط به لوكوس هاي، Akp-2, Es-1, Es-8 و تا حدودي Amy-1، در بعضي از گروه ها چشم گير به نظر مي رسيد، اختلاف فراواني آلل هاي لوكوس Hb-1 تقريبا ناچيز بود. آلل هاي Pas,Akp-2⁰, Tf⁸ با فراواني 1 در برخي از جمعيت ها تثبيت شدند. فراواني آلل هاي Es-1^A و Akp در گروه هاي لخت و لاري و فراواني آلل Amy-1C در كليه گروه ها بسيار پايين بود. آلل چهارم استراز -1 يعني (Es-1)D با فراواني بسيار كم در دو جمعيت لاري و مرندي سفيد مشاهده گرديد. شكل تاج در همه گروه ها ساده بود، فقط تعداد اندكي از انواع گلسرخي و نخودي در گروه عمومي ديده شد.در خصوص لوكوس هاي كنترل كننده رنگ پر، آلل B با فراواني 0.1366 فقط در عمومي ديده شد. و آلل S نيز در دو گروه عمومي و گردن لخت مشاهده گرديد. فراواني آلل Id در حد بالا بود. لاله هاي گوش قرمز رنگ فراواني بالايي را نسبت به رنگ سفيد نشان داد. از اطلاعات حاصل چنين نتيجه گرفته شد كه تنوع صفات ظاهري و چند شكلي پروتئين هاي مورد مطالعه در جمعيت هاي بررسي شده نسبتا بالا مي باشد و اصولا مرغان بومي ايران همانند ديگر جمعيت هاي بومي آسياي فاقد آلل هاي S, I, E, B بوده و وجود اين نوع آلل ها در جمعيت هاي كنوني، ناشي از ورود مرغان اصلاح شده خارجي و تلاقي آنها با نژادهاي بومي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ