مقالات امور دام و آبزیان

به منظور مقايسه تراكم جمعيت ميكروبي شكمبه گاوهاي سيستاني (Bos indicus) و هولشتاين (Bos taurus)، در قالب طرح كاملا تصادفي به روش آزمايش فاكتوريل، تعداد شش راس گاو نر بالغ سيستاني پرورش يافته در شهرستان هاي زابل و كرج (با ميانگين وزن 23±395 كيلوگرم)، و تعداد سه راس گاو نر هولشتاين (با ميانگين وزن 12±378 كيلوگرم) فيستول گذاري شكمبه اي شده و در سه مرحله جداگانه با سه خوراك پايه علف يونجه، علف ني و كاه گندم، دوبار در روز، و در حد نگهداري تغذيه شدند. از مايع شكمبه گاوها درزمان هاي صفر، 4، 8، 12، 16و 20 ساعت پس از مصرف خوراك صبح، نمونه برداري گرديد. جمعيت كل باكتري ها در هر ميلي ليتر مايع شكمبه، با تغذيه علف يونجه به ترتيب 10¹¹×1.423 و 10¹¹×1.367 و 10¹¹×1.298، با مصرف علف خشك ني 10¹¹×1.193، 10¹¹×1.143 و 10¹¹×1.089 و با مصرف كاه گندم 10¹⁰×10.28 و 10¹⁰×10.19 و 10¹⁰×9.10 بود اما تفاوت ها معني دار نبود. جمعيت كل تك ياخته ها در هر ميلي ليتر مايع شكمبه با مصرف علف يونجه (10⁴×5.19 در مقابل 10⁴×3.71 و 10⁴×2.96)، و كاه گندم (10⁴×3.03 در مقابل 10⁴×2.17 و 10⁴×2) به ترتيب درگاوهاي سيستاني زابل بيشتر از سيستاني كرج و هولشتاين بود (p<0.05). با مصرف علف ني تفاوت معني داري بين سه گروه مشاهده نگرديد. جمعيت تك ياخته هاي هولوتريچ (دسته اي از تك ياخته هاي شكمبه كه تمام بدن آنها از مژه پوشيده شده است) نيز در گاوهاي سيستاني زابل با مصرف علف يونجه، علف ني و كاه گندم به طور معني داري بيشتر از گاوهاي سيستاني كرج و هلشتاين بود (p<0.05). با مصرف سه نوع خوارك تفاوتي بين جمعيت كل قارچ هاي بي هوازي در هر ميلي ليتر مايع شكمبه، بين سه گروه مشاهده نگرديد و بيشترين تراكم زواسپور قارچ ها در هنگام تغذيه كاه وجود داشت.

 نسخه قابل چاپ