مقالات امور دام و آبزیان

تكامل غده پانكراس در سنين مختلف در گوسفند ماده از طريق محاسبه فراواني و درصد ساختارهاي تشكيل دهنده پارانشيم و استروما و اندازه گيري قطر جزائر مورد مطالعه قرار گرفت. در اين بررسي، غدد از چهار گروه سني مختلف شامل؛ جنين (3-2.5 ماهه)، نوزاد (يك هفته بعد از تولد)، بلوغ جنسي (7-6 ماهه) و بلوغ جسمي (بالاي 3 سال سن) انتخاب شدند. نتايج به دست آمده نشان داد كه فراواني و درصد ساختارهاي تشكيل دهنده پارانشيم و استروما در جنين به ترتيب شامل، واحدهاي ترشحي برون ريز 0.63±11.84 (35.61%)، مجاري ترشحي 0.37±3.72 (11.19%)، عروق خوني 0.89±1.66 (4.99%)، جزائر لانگرهانس 0.13±2.26 (6.79%) و بافت همبند استروما 0.33±13.76 (41.39%) بود كه كمترين درصد به عروق خوني (4.99%)، و بيشترين به بافت همبند استروما (41.39%) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگرهانس در جنين 2.09±43.59 ميكرومتر به دست آمد. در نوزاد به ترتيب واحدهاي ترشحي برون ريز 0.21±19.15 (65.85%)، مجاري ترشحي 0.29±2.43 (%8.35)، عروق خون 0.07±0.88 (3.02%)، جزائر لانگرهانس 0.08±2.29 (7.87%) و بافت همبنداستروما 0.21±4.33 (14.86%) بود كه كمترين درصد به عروق خوني (3.02%) و بيشترين به واحدهاي ترشحي برون ريز (65.85%) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگرهانس در نوزاد 1.35±52.75 ميكرومتر به دست آمد. در بلوغ جنسي به ترتيب واحدهاي ترشحي برون ريز 0.15±18.85 (63.66%)، مجاري ترشحي 0.18±1.99 (6.72%)، عروق خوني 0.27±1.86 (6.28%)، جزائر لانگرهانس 0.06±1.74 (5.87%) و بافت همبند استروما (0.39±5.17 (17.46%) بود كه كمترين درصد به جزائر پانكراس (5.87%) و بيشترين به واحدهاي ترشحي برون ريز (63.66%) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگرهانس در بلوغ جنسي 1.20±51.56 ميكرومتر به دست آمد. در بلوغ جنسي به ترتيب، واحدهاي ترشحي برون ريز 0.36±19.37 (64.07%)، مجاري ترشحي 0.21±1.9 (6.28%)، عروق خوني 0.37±2.29 (7.57%)، جزائر لانگرهانس 0.09±1.69 (5.59%) و بافت همبند استروما، (16.47%) 0.18±4.98 بود كه كمترين درصد به جزائر لانگرهانس (5.59%) و بيشترين به واحدهاي ترشحي بروي ريز (64.07%) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگرهانس در بلوغ جسمي 1.81±46.20 ميكرومتر تعيين گرديد. در مقايسه بين گروهي، فراواني واحدهاي ترشحي برون ريز در جنين با نوزاد، بلوغ جسمي و بلوغ جسمي افزايش معني دار وجود داشت. از طرف ديگر فراواني مجاري ترشحي جنين با نوزاد، بلوغ جنسي و بلوغ جسمي و فراواني عروق خوني جنين با نوزاد كاهش معني دار دارد. در فراواني جزائر لانگرهانس جنين و نوزاد با بلوغ جنسي و بلوغ جسمي كاهش معني دار مشاهده شد (p<0.05). در مقايسه بين گروهي قطر جزائر بين جنين با نوزاد و بلوغ جنسي افزايش معني دار و بين نوزاد و بلوغ جنسي با بلوغ جسمي كاهش معني دار وجود داشت (p<0.05) و در ساير موارد اختلاف معني داري مشاهده نشد. به طور كلي بررسي ساختارهاي پارانشيم و استروما و تغييرات اندازه قطر ساختارها در بين قطعات مختلف غده پانكراس در هر گروه سني اختلاف معني داري را نشان نمي دهد. اين پارامترها درمقايسه بين گروه هاي مختلف مورد بررسي غالبا اختلاف معني داري را نشان مي دهد و اين اختلاف بين جنين با ساير گروه هاي سني بارزتر است. بنابراين نتيجه گيري مي شود كه تغييرات ساختارهاي پارانشيمي و استروماي غده پانكراس از قبل از تولد آغاز شده و در طول تكامل بعد از تولد به صورت نسبي ادامه مي يابد.

 نسخه قابل چاپ