مقالات امور دام و آبزیان

با وجود اينكه غذاي اصلي دام هاي نشخوار كننده را خوراكهاي خشبي تشكيل ميدهد، با اينحال خود آنها توانايي توليد آنزيمهايي كه قادر به تجزيه سلولز و هميسلولز باشند را ندارند. لذا دامهاي نشخواركننده به جمعيت ساكن در دستگاه گوارش خود وابسته هستند. اكوسيستم ميكروبي شكمبه عمدتا شامل باكتريها، تكياخته ها و قارچها است كه نقش مهمي در فرايند تخمير در شكمبه ايفا مي كنند. هدف از اجراي اين تحقيق بررسي اثر حذف تكياخته ها از شكمبه گوسفند تغذيه شده با چهار نوع جيره غذايي بر ميزان گاز توليد شده از چهار نوع خوراك شامل كاه گندم، يونجه، كنجاله پنبه دانه و دانه جو مي باشد. در اين آزمايش از 4 راس گوسفند نر نژاد شال فيستول گذاري شده در شكمبه در قالب طرح آماري مربع لاتين استفاده شد و اثر چهار نوع جيره غذايي (حاوي صفر،20، 40 و 60 درصد كنسانتره) در دو مرحله حضور و عدم حضور تكياخته در شكمبه مورد بررسي قرار گرفت. حذف تك ياخته ها از شكمبه با استفاده از روش شستشو و تخليه (10) صورت گرفت. نتايج حاصل از آزمايشات توليد گاز بر روي خوراكهاي مورد آزمايش نشان داد حجم گاز توليد شده پس از 24 ساعت انكوبه كردن كاه گندم، يونجه، كنجاله پنبه دانه و دانه جو در مايع شكمبه گوسفند داراي تكياخته به ترتيب 44.3، 3.6،35.46 و 70 ميليليتر و در مايع شكمبه گوسفند فاقد تكياخته به ترتيب 33.3،1.7، 37.40 و 65.3 ميليليتر بوده است. با حذف تك ياخته ها از شكمبه از حجم گاز توليد شده (جز در مورد كنجاله پنبه دانه) به طور چشمگيري كاسته شد و اختلاف مشاهده شده در مورد كاه گندم از لحاظ آماري معنيدار بود (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ