مقالات امور دام و آبزیان

بيماريزايي و کارآيي تلقيح غلظت LD50 از ويروس پلي هيدروسيس هسته اي به روش دهاني در 36 واريته کرم ابريشم ايران مورد ارزيابي قرار گرفت. پس از استخراج همولنف لاروهاي مبتلا به بيماري گراسري، ويروس پلي هيدروسيس هسته اي خالص سازي شد و در ابتداي سن چهارم لاروي، به روش دهاني و با آغشته کردن برگ مصرفي به لاروها تلقيح گرديد. داده هاي اين پژوهش در قالب مدل هاي خطي تعميم يافته با پنج تکرار (هر تکرار مشتمل بر 250 لارو سن چهارم) تجزيه و تحليل شد. تيمارها شامل دو حالت تلقيح يا عدم تلقيح غلظت LD₅₀ از ويروس پلي هيدروسيس هسته اي به روش دهاني، و واريته ها شامل 36 واريته کرم ابريشم (21 لاين خالص و 15 هيبريد) و صفات مورد مطالعه نيز شامل تعداد لارو زنده، تعداد شفيره زنده و درصد ماندگاري شفيره بود. طبق نتايج آزمايش، لاين هاي با منشا چيني از مقاومت بالاتري نسبت به لاين هاي با منشا ژاپني برخوردار بودند. همچنين صفات مقاومت به ميزان زيادي تحت تاثير هتروزيس قرار گرفتند، به طوري که درصد هتروزيس حاصل در محيط آلوده بالاتر بود. بر اين اساس درصد هتروزيس صفات تعداد لارو زنده، تعداد شفيره زنده و درصد ماندگاري شفيره در محيط شاهد به ترتيب 12.09، 16.94 و 3.6 درصد و در محيط آلود ه به ترتيب 11.67، 27.13 و 14.26 درصد بود. آلوده سازي واريته ها به روش دهاني ميانگين صفات فوق را به ترتيب 33.44 لارو، 80.35 شفيره و 32.42 درصد کاهش داد (p>0.0001). در نتيجه مي توان گفت کارآيي تلقيح خوراکي غلظت LD₅₀ از ويروس پلي هيدروسيس هسته اي در آلوده سازي لاروها بسيا بالا مي باشد.