مقالات امور دام و آبزیان

به منظور تعيين سن مناسب پروار بره هاي نر تركي ـ قشقايي آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي بر روي 80 راس بره نر با سن 90± 7 روز و ميانگين وزن 23.1±2.5 كيلوگرم با جيره حاوي 5/2 مگاكالري انرژي قابل متابوليسم در هر كيلوگرم و 5/14 درصد پروتئين خام انجام شد. بعد از پايان هر دوره پروار 60، 90، 120 و 150 روزگي تعداد 16 راس بره كشتار و تجزيه لاشه شدند. بر اساس اطلاعات بدست آمده اختلاف بين مدت پروار براي ميانگين وزن بدن و ضريب تبديل غذايي بسيار معني دار (01/0>p) بود، در حاليكه بر روي اضافه وزن روزانه، بازده لاشه و درصد كل گوشت لاشه اختلاف معني داري مشاهده نشد. مدت پروار اثر معني دار (05/0>p) بر روي درصد كل چربي و درصد كل استخوان لاشه داشت به طوري كه با افزايش مدت پروار، درصد چربي لاشه افزايش و درصد استخوان لاشه كاهش يافت. بيشترين درصد گوشت (8/49)، چربي (9/17) و استخوان (2/19) لاشه به ترتيب پس از 120، 150 و 60  روز پروار و كمترين آنها به ترتيب با 1/47، 7/13 و 9/13 درصد پس از 150، 60 و 150 روز پروار مشاهده شد. با افزايش مدت پروار درصد دنبه افزايش يافت كه بيشترين آن 1/20 و كمترين آن 4/17 درصد به ترتيب پس از 150 و60 روز پروار بدست آمد. سطح مقطع ماهيچه راسته در دوره هاي مختلف پروار به ترتيب 07/11، 23/14، 50/15 و 73/15 سانتيمترمربع و تفاوت بسيار معني داري (01/0>p) بين بره هاي 60 روز پروار با ساير دوره ها مشاهده گرديد. مدت پروار اثر معني داري (05/0>p) روي تجزيه شيميايي لاشه نشان داد. با افزايش مدت پروار درصد رطوبت، پروتئين و خاكستر كاهش، ولي درصد چربي افزايش يافت. با توجه به مواد خوراكي تشكيل دهنده جيره غذايي و قيمت رايج آنها هزينه خوراك مورد نياز هر كيلوگرم افزايش وزن زنده و نهايتا توليد هر كيلوگرم گوشت خالص محاسبه گرديد. كمترين هزينه توليد يك كيلوگرم گوشت خالص مربوط به دوره پروار 90 روزگي به مبلغ 47311 ريال و بيشترين آن مربوط به دوره پروار 150 روزگي به مبلغ 53378 ريال مي باشد. با توجه به موارد فوق حداكثر مدت پروار اين نژاد 90 روز پيشنهاد مي شود.

 نسخه قابل چاپ