مقالات امور دام و آبزیان

آلودگي ساركوسيستوزيس يك عفونت تك ياخته اي مشترك بين انسان و دام است كه توسط گونه هاي مختلف ساركوسيستيس ايجاد مي شود. اين انگل داراي شيوع جهاني است و قادر است در انسان و بسياري از حيوانات آلودگي ايجاد نمايد. در اين مطالعه آلودگي ساركوسيستيس در گوشت گوسفندان ذبح شده در كشتارگاه تبريز با روش هاي ماكروسكوپي، هضمي و تهيه گسترش بافتي مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است. بدين منظور در مرحله اول 400 راس گوسفند را به طور تصادفي انتخاب و اندام هاي مري، ران، بازو، ديافراگم و قلب از لحاظ ماكروسكوپي از نظر وجود كيست ساركوسيستيس بازرسي شد. در مرحله دوم تعداد 150 لاشه گوسفند به ظاهر غير آلوده را به طور تصادفي انتخاب و از اندام هاي مري، ران، بازو، ديافراگم و قلب نمونه برداري و با روش هاي هضمي و تهيه گسترش بافتي به كمك ميكروسكوپ نوري از نظر وجود ساركوسيستيس بررسي شد. در روش هضمي نمونه بافت را در محلول هضمي حاوي پپسين و اسيد كلريدريك قرار داده، سپس رسوب حاصل از لحاظ وجود سيستي زوئيت در زير ميكروسكوپ مورد بررسي قرار گرفت. در روش گسترش بافتي، ابتدا روي لام از قطعه اي از بافت عضلاني گسترش تهيه كرده سپس با رنگ آميزي و بدون رنگ آميزي با گيمسا از لحاظ وجود سيستي زوئيت در زير ميكروسكوپ موردبررسي قرار گرفت. طبق نتايج به دست آمده با روش ماكروسكوپي آلودگي مري، ران، بازو، ديافراگم و قلب گوسفندان به ترتيب 7/ 24%، 2/ 16%، 7/ 17%، 27% و 2/ 2% ولي با روش هضمي 100% بوده است. گرچه روش گسترش بافتي با رنگ آميزي آلودگي را کمتر از روش هضمي نشان داد ولي حساسيت آن نسبت به روش گسترش بافتي بدون رنگ آميزي بيشتر بوده است. به طور كلي روش هضمي حساس ترين روش در آشكارسازي واقعي آلودگي گوسفندان به ساركوسيستيس شناخته شد. با توجه به آلودگي صد درصدي گوسفندان مورد مطالعه به ساركوسيستيس و ميکروسکوپي بودن اندازه اکثريت کيست ها، بايد بدون توجه به نتيجه بازرسي نسبت به پخت گوشت نهايت دقت را نمود.

 نسخه قابل چاپ