پاسخ به:مقالات امور دام و آبزیان
پنج شنبه 8 تیر 1391 11:28 PM
10 : پژوهش و سازندگي پاييز 1386; 20(3 (پي آيند 76) در امور دام و آبزيان):74-79. |
توان هضمي، تخميري و ميكروبي شكمبه گاوهاي سيستاني و هلشتاين |
نيكخواه علي*,قاسمي ابراهيم |
* دانشكده علوم زراعي و دامي، دانشگاه تهران |
به منظور مطالعه توان هضمي و تخميري گاوهاي سيستاني و گاوهاي هلشتاين از 4 راس گاو نر بالغ فيستوله گذاري شده (2 سيستاني و 2 هلشتاين) در قالب طرح چرخشي متوازن در 4 دوره مورد مطالعه قرار گرفتند. ميزان تجزيه پذيري در ساعت هاي مختلف انكوباسيون، سرعت ثابت تجزيه پذيري و تجزيه پذيري موثر ماده خشك و ديواره سلولي و پروتئين خام علوفه ها (علوفه يونجه و ذرت سيلو شده) بين دو نژاد يكسان بود (p>0.05)، در صورتي كه ميانگين روزانه غلظت كل اسيدهاي چرب فرار در گاوهاي نژاد هلشتاين بيشتر از گاوهاي نژاد سيستاني بود (p>0.05). غلظت نيتروژن آمونياكي، pH مايع شكمبه، جمعيت كل پروتوزوآهاي شكمبه و پروتوزوآهاي انتودينومورف در گاوهاي سيستاني بيشتر از گاوهاي هلشتاين بود (p>0.05). هرچند تفاوت معني داري در جمعيت پروتوزوآهاي هلوتريچ بين دو نژاد مشاهده نشد (p>0.05). با وجود برابري فراسنجه هاي هضمي بين دو نژاد، گاوهاي هلشتاين بازده بهتري از انرژي را به علت غلظت بالاتر اسيدهاي چرب فرار داشتند. غلظت بيشتر نيتروژن آمونياكي شكمبه گاوهاي سيستاني در زماني كه رشد ميكروبي شكمبه محدود باشد، (مثلا هنگام مصرف علوفه كم كيفيت)، مي تواند موجب پتانسيل هضمي بالاتر اين نژاد شود. |
كليد واژه: گاو سيستاني، گاو هلشتاين، تخمير شكمبه اي، تجزيه پذيري، پروتوزوآهاي شكمبه |
نسخه قابل چاپ |