پاسخ به:مقالات امور دام و آبزیان
پنج شنبه 8 تیر 1391 11:25 PM
7 : پژوهش و سازندگي پاييز 1386; 20(3 (پي آيند 76) در امور دام و آبزيان):51-59. |
بررسي تغييرات هيستوپاتولوژيك روده در طيور دچار آنتريت ارجاعي به درمانگاه هاي طيور شهرستان تبريز در سال 1384 |
مهاجري داريوش*,دوستار يوسف,ميرزايي حميد |
* بخش پاتولوژي، گروه پاتوبيولوژي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تبريز |
در اين بررسي نمونه برداري از موارد پاتولوژيك روده طيور كالبد گشايي شده در درمانگاه هاي طيور شهرستان تبريز به طور تصادفي از بين لاشه هاي ارجاعي متعلق به گله هاي مختلف با علايم كالبدگشايي حاكي از آنتريت، در يك دوره 6 ماهه انجام گرديد كه تعداد 70 نمونه اخذ و از نظر هيستوپاتولوژي مورد بررسي قرار گرفت. از نظر اپيدميولوژي ميزان بروز آنتريت در سنين و نژادهاي مختلف و در دو جنس نر و ماده مورد مطالعه قرار گرفت. طبق آزمون خي دو، ميزان ابتلا طيور گوشتي به آنتريت (78.57%) به طور معني دار بيشتر از سايرين بود (p<0.01) و ميزان ابتلا آن ها در سن 4 تا 6 هفتگي به طور معني دار بيشتر از سنين ديگر بود (p<0.01). همچنين طبق آزمون فوق، رابطه معني داري بين جنس و سن ابتلا مشاهده شد (p<0.01)، به طوري كه اكثر موارد ابتلا در جنس نر (64.9%) در سن 4 تا 6 هفتگي و در جنس ماده (42.1%) در سن 1 تا 3 هفتگي مشاهده گرديد. همچنين مشخص شد كه آنتريت نوع كاتارال (51.43%) و در مراحل بعدي انواع هموراژيك و نكروتيك به طور معني دار بيشتر از ساير موارد اتفاق ميافتد (p<0.01). تعداد موارد نژاد راس مبتلا به آنتريت (45.71%) به طور معني دار بيشتر از ساير نژادها بود (p<0.05). آزمون رابطه بين نژاد و نوع آنتريت، ارتباط معني داري را نشان نداد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |