مقالات امور دام و آبزیان

کليه ها، پالايش خون از مواد زايد، سموم، داروها و برخي متابوليت ها را بعهده داشته و از اين نظر نقش مهمي را در حفظ سلامت بدن دام بر عهده دارند. اصولا در بين دام هاي اهلي بيماري هاي مجاري ادراري و مثانه بيش از عوارض کليوي شايع بوده و نمود درمانگاهي اينگونه عوارض چندان بارز نيست. برخورد مداوم کليه ها با اجرام بيماري زاي معلق در گردش خون و بعضا آشفتگي هاي دستگاه گردش خون از عوامل تاثيرگذار بر اين اندام بوده و در پاره اي از موارد حتي منجر به ناتواني حاد يا مزمن آن مي شوند، که در همه حال قابل شناسايي و تشخيص دقيق نبوده و تا زمان کشتار از نظر دور مي مانند. بر اين اساس بررسي کشتارگاهي ضايعات کليوي نقشي اساسي را در معرفي بيماري هاي کليوي منطقه برعهده دارد. در اين بررسي 1000 راس گاو کشتار شده در طول خط کشتار مورد بازرسي دقيق لاشه قرار گرفتند و ضمن ثبت عوارض مشهود کليوي، اقدام به نمونه برداري هيستوپاتولوژيک از تمامي کليه ها (داراي ضايعه و فاقد آن) گرديد. بر پايه نتايج بدست آمده تنها 79 راس از دام هاي مورد بررسي واجد عوارض اکتسابي کليوي بودند و لذا ميزان وقوع کشتارگاهي اين عوارض معادل 7.9% تعيين شد. بر اين اساس توزيع فراواني نسبي نفريت بينابيني 34.18%، کيست هاي کليوي 27.85%، کيست هيداتيد 11.4%، گلومرونفريت 3.8%، نکروز توبولي حاد 5.06%، فيبروز 3.8%، هيدرونفروز 3.8%، آبسه 2.53%، خونريزي و پرخوني 3.8%، ديسپلازي 1.26%، آنفارکتوس 1.26% و کست هيالين 1.26% تعيين گرديد. خاطر نشان مي سازد که تفاوت آماري معني داري ما بين وقوع ضايعه در کليه راست يا چپ و نيز حضور ضايعه مابين بخش هاي قدامي و خلفي هر کليه مشاهده نشد. اما تفاوتي آماري و معني دار ما بين حضور ضايعه در بخش هاي پشتي و شکمي وجود داشت که بر اين اساس در بخش پشتي از فراواني نسبي 87.4% و در بخش شکمي از فراواني نسبي 12.6% برخوردار بود (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ