مقالات امور دام و آبزیان

ابتدا نمونه هاي گاماروس از چشمه اي در اطراف رودخانه شور واقع در منطقه 4 اشتهارد جمع آوري شدند سپس در آزمايشگاه و در محيط محصور، در قالب يك طرح كاملا تصادفي اثر سه نوع بستر غذايي شامل برگ درخت چنار (Platanus orientalis)، برگ درخت توسكا قشلاقي (Alnus glutinosa) و مخلوط اين دو برگ بر مقدار ماندگاري گونه Gammarus komareki در يك دوره سي روزه در يك سازگان مداربسته (چرخش آب) مورد مطالعه قرار گرفت. بنابراين، واحد آزمايش را يك سازگان مداربسته شامل يك آكواريوم به ظرفيت نگهداري 40 ليتر آب و يك ظرف چهارگوش به طول 30، عرض 25 و عمق 10 سانتيمتر و يك پمپ آب با قدرت مكش 5 ليتر آب در دقيقه تشكيل مي داد. در شروع آزمايش هر آكواريوم با 30 ليتر آب با شوري 9 گرم در ليتر پر شد و تعداد 20 قطعه گاماروس، با وزن كل 200 ميلي گرم در هر ظرف چهارگوش قرار داده شد. براي تغذيه گاماروس ها با توجه به تيمارهاي غذايي، در هر واحد آزمايش مقد ار يكساني (0.5 گرم برگ خشك) برگ چنار (تيمار 1)، توسكا (تيمار 2) و مخلوط آن دو (تيمار 3) به عنوان غذاي اوليه گاماروس قرار داده شد و در طول آزمايش برگ ها تعويض شد و از برگ هاي تازه استفاده شد. دماي آب در بين تيمارها در طول مدت آزمايش تغييراتي بين 28-24 درجه سانتي گراد و pH تغييراتي بين 7.49-8.23 را داشت. غلظت پيراسنجه هاي كيفي آب شامل سختي، كلسيم، ازت كل، كربنات و بي كربنات در طول مدت آزمايش كاهش يافت. در روز دهم، بيستم و سي ام، ميزان مرگ و مير گاماروس ها در هر واحد آزمايش ثبت شد. بر اساس آزمون دانكن با سطح اعتماد 0.05، درصد بازماندگي گاماروس ها اختلاف معني داري را در بين تيمارهاي آزمايش نشان داد (p<0.05). مقدار ماندگاري گاماروس ها در تيماري كه برگ چنار استفاده شده بود نسبت به ساير تيمارها بيشتر بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه گاماروس كوماركي از برگ چنار بهتر تغذيه مي كند و ماندگاري آن در هنگام استفاده از برگ چنار به عنوان غذا در مقايسه با برگ توسكا و مخلوطي از اين دو برگ بيشتر مي باشد.

 نسخه قابل چاپ