بانک مقالات زراعت و باغبانی

اعتقاد بر اين است كه خصوصيات ريشه و اندام هوايي، نقش موثري در تحمل به خشكي ژنوتيپ هاي نخود دارند. اطلاعات اندكي در رابطه با نحوه واكنش ريشه و اندام هوايي ژنوتيپ ها در محيط كشت هيدروپونيك، گلخانه و همچنين ارتباط اندازه ريشه در ميزان تحمل به خشكي ژنوتيپ ها وجود دارد. اين آزمايش با هدف بررسي تنوع موجود در رشد ژنوتيپ ها در شرايط كشت هيدروپونيك و همچنين بررسي تاثير اندازه ريشه در تحمل به خشكي ژنوتيپ ها در مرحله گياهچه اي و در شرايط گلخانه انجام گرفت. تفاوت هاي معني داري بين گياهچه هاي 30 ژنوتيپ نخود كه در شرايط هيدروپونيك كشت شده بودند از نظر صفات مربوط به ريشه شامل وزن خشك ريشه، مجموع طول ريشه ها، طول ريشه اصلي و سطح ريشه ها، همچنين صفات اندام هوايي شامل سطح برگ، وزن خشك برگ و زيست توده اندام هوايي وجود داشت (P?0.01). 10ژنوتيپ از ميان 30 ژنوتيپ كه از نظر اندازه ريشه متفاوت بودند، براي آزمايش گلخانه اي در محيط شن، انتخاب شدند و گياهچه ها به مدت چهار هفته در دو شرايط تنش خشكي (30 درصد ظرفيت زراعي) و شاهد (ظرفيت زراعي) رشد نمودند. همبستگي معني دار خطي و يا غير خطي بين صفات مربوط به ريشه در محيط هيدروپونيك و گلخانه اي وجود نداشت و به نظر مي رسد در مرحله گياهچه اي، عوامل محيطي (بستر كاشت) بر عوامل ژنتيكي غالب است و احتمالا بيان پتانسيل ژنتيكي ژنوتيپ ها از نظر صفات ريشه در محيط هيدروپونيك و گلخانه متفاوت هستند. در اين آزمايش، انتخاب ژنوتيپ هاي با سيستم ريشه اي گسترده در محيط هيدروپونيك ضرورتا به ايجاد گياهچه هاي با خصوصيات ريشه گسترده در محيط گلخانه منجر نشد. در آزمايش گلخانه اي، اثر متقابل ژنوتيپ و تنش بر هيچ يك از صفات ريشه در گياهچه هاي  30روزه نخود معني دار نبود (P?0.01). در اين آزمايش به نظر مي رسد دوره كوتاه رشد گياهچه ها، دليل اصلي عدم واكنش يا واكنش پذيري كم ژنوتيپ ها به شرايط تنش خشكي بود و بنابراين در انتخاب گياهان براي سيستم ريشه اي گسترده، بايستي به مرحله مورد نظر رشد گياه و بستر كاشت توجه داشت.

 نسخه قابل چاپ