بانک مقالات زراعت و باغبانی

با توجه به نقش روغن کنجد در تغذيه و همچنين محدوديت منابع آب و اثر آن بر توليد و عملکرد روغن کنجد، آزمايشي به منظور بررسي اثر فواصل آبياري و تراکم بوته در واحد سطح بر عملکرد و اجزاي عملکرد کنجد در قالب طرح کرت هاي خرد شده باطرج پايه بلوک هاي کامل تصادفي انجام شد، بطوري که در کرت هاي اصلي فواصل آبياري (يک، دو، سه و چهار هفته) و در کرت هاي فرعي تراکم بوته در هر مترمربع با چهار سطح (50، 40، 30، 20 بوته در مترمربع) با چهار تکرار قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از: ارتفاع بوته، فاصله اولين کپسول از سطح زمين، تعداد شاخه هاي فرعي، تعداد دانه در کپسول، تعداد کپسول دربوته، عملکرد دانه در بوته، بيوماس در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد، شاخص برداشت و عملکرد روغن. نتايج حاصل نشان داد که تيمارهاي مختلف آبياري تاثير معني داري بر فاصله اولين کپسول از سطح زمين، تعداد دانه در کپسول، وزن دانه در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت نداشت ولي بر ساير صفات مورد مطالعه تاثير معني داري داشت. بيشترين عملکرد دانه (798.7 کيلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن کنجد (412.8 کيلوگرم در هکتار)در فاصله دور يک هفته آبياري و کمترين آنها در فواصل آبياري چهار هفته مشاهده شد. در بين تيمارهاي مورد آزمايش تراکم 50 بوته در مترمربع با فاصله دور آبياري يک هفته بيشترين عملکرد دانه (914.7 کيلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (478.6 کيلوگرم در هکتار) را دارا بود. نتايج حاضر حاکي از آن است که با توجه به کمبود آب در کشور بنظر مي رسد دور آبياري 14 روزه و تراکم 50 بوته در مترمربع ضمن صرفه جويي در مصرف آب عملکرد اقتصادي قابل قبولي را نيز توليد مي کند.

 نسخه قابل چاپ