بانک مقالات زراعت و باغبانی

در سالهاي اخير استفاده از اثرات آليلوپاتيك در مديريت تلفيقي نظر بسياري از متخصصين را به خود جلب كرده است. به منظور بررسي اثرات مقادير مختلف بقاياي گياه هفت بند بر درصد ظهور و رشد گياهچه گوجه فرنگي و ذرت دو آزمايش در قالب كاملا تصادفي با 4 و 5 تكرار بترتيب براي ذرت و گوجه فرنگي، در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. بقاياي هفت بند به ميزان صفر (شاهد)، 0.33، 0.67، 1 و 1.33 درصد به خاك گلدان افزوده شد. عكس العمل درصد رويش و رشد گياهچه گونه هاي مورد آزمايش به مقادير مختلف بقاياي هفت بند متفاوت بود. افزايش بقايا درصد رويش را در گوجه فرنگي افزايش، ولي در ذرت كاهش داد. افزايش بقايا به ترتيب باعث افزايش 33.9 درصد و 39.9 درصد سطح برگ در گوجه فرنگي و ذرت شد. وزن خشك بخش هوايي نيز تحت تاثير مقدار بقايا در خاك قرار گرفت و به ترتيب به ميزان 36.5 درصد و 46.7 درصد در گوجه فرنگي و ذرت افزايش نشان داد. وزن خشك ريشه گوجه فرنگي و ذرت به ترتيب با افزايش بقايا به ميزان 67.2 درصد و 54.5 درصد افزايش نشان دادند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه مقادير مختلف بقاياي هفت بند در خاك بر درصد رويش گوجه فرنگي اثر تحريك كننده، ولي بر درصد رويش ذرت اثر بازدارندگي داشت. همچنين بقاياي هفت بند بر رشد گياهچه هر دو گونه اثر تحريك كنندگي داشت و وزن خشك ريشه دو گونه مورد آزمايش بيشتر از اندامهاي هوايي تحت تاثير مقادير بقاياي هفت بند قرار گرفت.