بانک مقالات زراعت و باغبانی

با توجه به نقش روغن كرچك در صنايع مختلف و همچنين محدوديت منابع آب و اثر آن بر توليد و عملكرد روغن كرچك،‌ آزمايشي به منظور بررسي اثر فواصل آبياري و تراكم بوته در واحد سطح بر عملكرد و اجزاي عملكرد كرچك در قالب طرح كرت هاي خردشده با طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي انجام شد، بطوريكه در كرت هاي اصلي فواصل آبياري با چهار سطح (يك، دو، سه و چهارهفته) و در كرت هاي فرعي تراكم بوته با چهارسطح (5، 4، 3 و 2 بوته در مترمربع) با چهارتكرار قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از: ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذين، ارتفاع اولين گل آذين، تعداد گل آذين، تعداد شاخه هاي فرعي، تعداد كپسول در بوته، تعداد دانه در بوته، بيوماس در بوته، وزن هزار دانه، عملكرد دانه، شاخص برداشت، عملكرد روغن. نتايج حاصله نشان داد كه تيمارهاي مختلف آبياري تاثير معني داري بر كليه صفات مورد مطالعه بجز شاخص برداشت و درصد روغن داشت (P?0.01). ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملكرد دانه، شاخص برداشت و درصد روغن تحت تاثير تراكم هاي مختلف بوته در واحد سطح قرار نگرفتند ولي تراكم تاثير معني داري بر روي صفات ديگر مورد مطالعه داشت. بيشترين عملكرد دانه (1.16 تن در هكتار) و عملكرد روغن كرچك (0.54 تن در هكتار) در فاصله دور يك هفته آبياري و كمترين آنها در فواصل آبياري چهار هفته مشاهده شد. در بين تيمارهاي مورد آزمايش تراكم 4 بوته در متر مربع با فاصله دور آبياري دو هفته بيشترين عملكرد دانه (1.4 تن در هكتار) و عملكرد روغن (0.69 تن در هكتار) را دارا بود.