بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور ارزيابي مقدار جذب و كارايي مصرف نور در سه گونه ارزن Pennisetum glauceum, Panicum miliaceum) و Setaria italica) و رابطه آن با توليد ماده خشك، آزمايشي در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با آرايش فاكتوريل (فاكتورها شامل سه گونه ارزن و دو تاريخ كاشت 11 تيرماه و 25 تيرماه) انجام شد. براي محاسبه كسر جذب نور در هر روز، مقدار شاخص سطح برگ روزانه محاسبه شد. ضريب خاموشي نور از طريق محاسبه شيب خط رگرسيوني بين كسر جذب نور و تغييرات شاخص سطح برگ در طول فصل رشد، و كارايي مصرف نور از طريق محاسبه شيب خط رگرسيوني بين بيوماس تجمعي و مقدار تجمعي تشعشع جذب شده در طول فصل رشد برآورد شدند. ضريب خاموشي نور در ارزن معمولي، ارزن مرواريدي و گاورس زرد به ترتيب برابر 0.75، 0.66 و 0.57 و كارايي مصرف نور به ترتيب برابر 1.43، 1.83 و 1.74 گرم بر مگاژول از كل تشعشع رسيد بود. بيوماس توليد شده توسط ارزن معمولي و مرواريدي در آخر فصل رشد يكسان بود. در ارزن معمولي مقدار تشعشع جذب شده بيشتر ولي كارايي مصرف نور پايين تر بود، در حالي كه در ارزن مرواريدي مقدار جذب تشعشع كمتر ولي كارايي مصرف نور بيشتر بود. در گاورس زرد مقدار تشعشع جذب شده كمتر از دو گونه ديگر بود به نحوي كه عليرغم بالاتر بودن كارايي مصرف نور در مقايسه با ارزن مرواريدي،‌ بيوماس آن در مقايسه با اين گونه نيز كمتر بود. نتايج نشان داد كه قابليت توليد بيوماس در ارزن معمولي و مرواريدي در مقايسه با گاورس زرد بيشتر بود.

 نسخه قابل چاپ