بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور تعيين دوره بحراني كنترل علفهاي هرز در گياه ذرت، آزمايشي در بهار سال 78 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي مشهد در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با چهار تكرار به مرحله اجرا درآمد. تيمارها در دو گروه به ترتيب: تداخل علفهاي هرز تا مرحله 4 برگي ذرت (19 روز پس از كاشت)، 7 برگي (34 روز پس از كاشت)، 11 برگي (48 روز پس از كاشت)، 13 برگي (52 روز پس از كاشت)، 17 برگي (59 روز پس از كاشت) و تداخل تمام فصل (123 روز پس از كاشت) و گروه دوم، كنترل علفهاي هرز تا مراحل فوق بود. نتايج نشان داد كه با طولاني شدن زمان تداخل علفهاي هرز، وزن خشك و سطح برگ علفهاي هرز در واحد سطح افزايش يافت، ولي تراكم علف هاي هرز با افزايش طول دوره تداخل روند كاهشي از خود نشان داد و حداقل تراكم در تيمار تداخل تمام فصل به 23 بوته در مترمربع رسيد. با گذشت فصل رشد، گونه هاي علف هرز چهار كربنه مانند تاج خروس و سوروف، بر علف هاي هرز سه كربنه غالب شدند. بطوري كه در تيمار تداخل تمام فصل، وزن خشك علف هرز تاج خروس 93% وزن خشك كل علف هاي هرز و سطح برگ تاج خروس 86% از كل سطح برگ علف هاي هرز را به خود اختصاص داد. رشد مجدد علفهاي هرز فقط در تيمار 19 روز عاري از علف هرز، قابل ملاحظه بود و باعث كاهش رشد ذرت در اين تيمار شد. عملكرد دانه در تيمارهاي 52، 59 و 123 روز عاري از علف هرز بطور معني داري بيشتر از تيمارهاي 48، 52، 59 و 123 روز تداخل علف هرز بود، ولي بين ساير تيمارها از نظر عملكرد دانه اختلاف معني داري مشاهده نشد. بر طبق معادلات سيگموييدي برازش داده شده براي هر دو گروه تيمارها، و بر حسب 10 درصد كاهش عملكرد نسبت به شاهد بدون تداخل، دوره بحراني كنترل علفهاي هرز ذرت دانه اي در شرايط آب و هوايي مشهد، بين 20 تا 56 روز پس از كاشت (4 تا 14 برگي) بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ